29 Νοεμβρίου 2015: Συμμετέχω ανακυκλώνοντας

Η πρωτοβουλία για την κλιματική αλλαγή που ανέλαβαν οι «Φίλοι της Αίγινας» μας αφορά όλους. Της Λένας Καπνιά-Αραποστάθη Δεκέμβρης... Λίγες μέρες μάς χωρίζουν από τα Χριστούγεννα, τα κλασικά χιονισμένα Χριστούγεννα. Όμως, φέτος τα φύλλα των δέντρων δεν έχουν ακόμη πέσει και οι βουκαμβίλιες βάλθηκαν να ξανανθίζουν. Τι ωραίος καιρός! Ωραίος καιρός; Μια σκέψη σκοτεινή παραφυλάει: μήπως αυτή η θαλπωρή είναι προμήνυμα κακού; Η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνει, οι παγετώνες στους Πόλους λιώνουν με τρομακτικούς ρυθμούς, η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει, σκεπάζει ήδη χαμηλές παραλίες. Μπορεί λοιπόν μια μέρα να γίνει και η Αίγινα βυθισμένη πολιτεία; Δυστυχώς, αυτό δεν είναι το πιο τρομερό από όσα επιφυλάσσει στη Γη μας η ραγδαία εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή, την οποία προκάλεσαν –τι φρίκη– η έλλειψη προνοητικότητας και η ανθρώπινη βουλιμία... Είκοσι φορές μέχρι τώρα οι ισχυροί του κόσμου συγκεντρώθηκαν –χωρίς επιτυχία– για να θεσπίσουν κανόνες που θα την αποτρέψουν. Με την προοπτική της 21ης συνόδου, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες όλου του κόσμου κινητοποιήθηκαν στο Παρίσι, διεκδικώντας να ληφθούν –αυτή τη φορά– αποτελεσματικές αποφάσεις. Η τελευταία ελπίδα!... Μπορούσε η Αίγινα και όλοι εμείς να μείνουμε σιωπηλοί; Την πρωτοβουλία για πρόσκληση του νησιού μας σε συμμετοχή ανέλαβε ο σύλλογος «Οι φίλοι της Αίγινας». Σύνθημα ήταν το παγκόσμιο ΟΧΙ στην κλιματική αλλαγή. Δεν ήταν δύσκολο να βρούμε το παρασύνθημα. Διαλέξαμε να προτείνουμε κάτι στο οποίο μπορεί να συμβάλει ο καθένας μας και που ταυτόχρονα βρίσκεται στις άμεσες ανάγκες του τόπου, την ανακύκλωση. «Συμμετέχω Ανακυκλώνοντας» ονομάσαμε στο διαδίκτυο την εκδήλωσή μας και ξεκινήσαμε την προσπάθεια να την οργανώσουμε. Χρειάστηκε να πάρουμε διάφορες επίσημες άδειες, να κάνουμε την κίνηση γνωστή μέσα από τον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο, καθώς και από τις παραδοσιακές στην Αίγινα αφίσες. Με τον τρόπο αυτόν ενημερώσαμε τους ενήλικους πολίτες και τις Αρχές του νησιού. Ήρθαμε σε εποικοδομητική επαφή και συνεργασία με εκείνους που υλοποιούν την ανακύκλωση και, τέλος, απευθυνθήκαμε στα νιάτα. Στους νέους που η ζωή τους θα επηρεαστεί δραματικά από τα δικά μας λάθη και η ευαισθησία τους είναι ακόμη ζωντανή. Μιλήσαμε με τους προσκόπους, τις οδηγούς, τη νεανική ορχήστρα της πόλης μας – όλοι τους ήταν πρόθυμοι να συμβάλουν ενεργά στον συγκεκριμένο σκοπό. Μιλήσαμε με τα σχολεία, στα οποία συναντήσαμε με μεγάλη μας έκπληξη συγκινητική συμπαράσταση, προθυμία, μεράκι και ιδεαλισμό. Δάσκαλοι και παιδιά οργανώθηκαν, τραγούδησαν, ζωγράφισαν, ενεργοποίησαν την ευαισθησία και τη φαντασία τους. Έφτιαξαν αυτοσχέδια «κρόταλα» από ανακυκλώσιμα υλικά, ώστε την ημέρα της «γιορτής» να διαμαρτυρηθούν με θόρυβο, να διεκδικήσουν το ίδιο τους το αύριο, σε μια πορεία με σύνθημα «Εγώ μπορώ να σώσω την Αίγινα...», πριν τα πετάξουν συμβολικά σε ειδικά στημένους κάδους ανακύκλωσης.

Δάσκαλοι και παιδιά οργανώθηκαν, τραγούδησαν, ζωγράφισαν, ενεργοποίησαν την ευαισθησία και τη φαντασία τους

Η πορεία πραγματοποιήθηκε με τη διακριτική παρουσία της Αστυνομίας, που σταμάτησε για λίγο την κυκλοφορία, πίσω από ναυτοπρόσκοπους τυμπανιστές, οι οποίοι τριγύρισαν στους δρόμους της πόλης κρατώντας ενημερωτικά πλακάτ και καλώντας –χωρίς σπουδαίο αποτέλεσμα– τους κατοίκους σε συμμετοχή. Μια πορεία που κατέληξε στην αγκαλιά του Α’ Δημοτικού Σχολείου, όπου μας υποδέχτηκαν θερμά οι μουσικοί μας, ενώ στο θέατρό του ολοκληρώθηκε η εκδήλωση. Έγιναν σύντομες ομιλίες για το πνεύμα της ημέρας και μια σύντομη προβολή για την ανακύκλωση, ενώ ακολούθησε η βράβευση –από γνωστούς Αιγινήτες εικαστικούς– έργων ζωγραφικής των μαθητών που είχαν από την προηγουμένη εκτεθεί στο Λαογραφικό Μουσείο. Σπουδαίες ζωγραφιές, όπου οι ψυχές των παιδιών είχαν αποθέσει τις ανησυχίες και τις ελπίδες τους. Η εκδήλωση έκλεισε με τραγούδια, τραγούδια σε γνωστούς σκοπούς, που τα λόγια τους γράφτηκαν ειδικά για τη συγκεκριμένη ημέρα. Οι παρευρισκόμενοι βγήκαν από την αίθουσα κρατημένοι από τα χέρια τραγουδώντας: «Αν όλα τα παιδιά της Γης δίναν σφιχτά τα χέρια και φώναζαν, εγώ μπορώ τη Γη όπου πατώ πανέμορφη και καθαρή για πάντα να κρατήσω, του κόσμου οι Μεγάλοι θα μ’ άκουγαν θαρρώ!». Όμως, παρά τη συγκινητική παρουσία των παιδιών και των δασκάλων, παρά την ευγενική εκπροσώπηση των Αρχών και των συλλόγων της πόλης μας, ακόμη και με έντυπο πληροφοριακο υλικό για την ανακύκλωση, οι πολίτες της Αίγινας παρέμειναν στην πλειονότητά τους απόντες. Και εύλογα αναρωτιέται κάποιος «Γιατί;». Μήπως ο εφιάλτης της κλιματικής αλλαγής δεν μας αφορά εξίσου όλους. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Μία από τους πολλούς Αθηναίους που αγαπούν την Αίγινα, όπου και περνά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου της. Φυσικός, ειδικευμένη στην Πληροφορική, δίδαξε στο Πολυτεχνείο, στο Αρσάκειο και στη Λεόντειο. Έγραψε βιβλία Προγραμματισμού για παιδιά (Gutemberg) και λογοτεχνία (Κέδρος). Διήγημά της δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος της «Αιγιναίας». Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου «Οι Φίλοι της Αίγινας», ενδιαφέρεται για τα κοινά του νησιού.