ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αυτοί που γιουχάρουν στις κηδείες - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη

Πάντα οι τραμπούκοι άφηναν ένα έντονο αποτύπωμα στην πολιτική μας ζωή. Από τους παρακρατικούς της Δεξιάς, στους «αγανακτισμένους πολίτες» της «Αυριανής», στα «ΚΝΑΤ» στους «Αγανακτισμένους» της κρίσης και στους χρυσαυγίτες του πεζοδρομίου. Και είναι καταπληκτική η ταύτιση που υπάρχει εδώ με τον κόσμο του ποδοσφαίρου

 

To 2017, στην κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ένα κομμάτι του συγκεντρωμένου πλήθους αποδοκίμασε με χυδαίο τρόπο τον Αλέξη Τσίπρα που, ως πρωθυπουργός, έσπευσε να τιμήσει έναν προκάτοχό του και να συλλυπηθεί την οικογένεια του. Βλέπετε οι περισσότεροι από τους συγκεντρωθέντες ανήκαν πολιτικά στη Νέα Δημοκρατία και θεώρησαν πρέπον να αποδοκιμάσουν έτσι τον πολιτικό αντίπαλο της παράταξης τους.

 

Τέσσερα χρόνια μετά, αποδοκιμάστηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη. Οι αποδοκιμασίες ήρθαν από μπλοκ πολιτών που είχαν συγκεντρωθεί κάτω από πανό αριστερής αναφοράς. Και εδώ το αστείο είναι ότι στα καθεστώτα που υποστηρίζουν οι αυθόρμητοι της γιούχας, δεν επιτρέπονται οι αποδοκιμασίες. 

 

Και στις δύο περιπτώσεις διακρίνονται υπολείμματα μίας συμπεριφοράς που, στην αρχή της κρίσης, είχε θεωρηθεί περίπου ως θεμιτή. Από το ξύλο στον Κωστή Χατζηδάκη και τα γιαούρτια σε κάποιους άλλους, μέχρι το «λιντσάρετε τον Πάχτα» του Πάνου Καμμένου. Ενδεχομένως κάποιοι να νομίζουν ότι αυτά τα περιστατικά δημιουργούν και το κατάλληλο πολιτικό κλίμα. Ακούει κάποιος ότι αποδοκιμάζουν τον Τσίπρα ή τον Μητσοτάκη και αποφασίζει να μην τους ψηφίσει. Αστειότητες. 

 

Ο Μητσοτάκης φέρεται να ζήτησε τον λογαριασμό από τον Κουτσούμπα. Μπα, δεν νομίζω ότι ο Κουτσούμπας έδωσε εντολή στο ΠΑΜΕ να γιουχάρει τον Μητσοτάκη. Θα μπορούσε, βέβαια, να τους δώσει εντολή ώστε να μην το κάνουν, καθώς αυτή η συμπεριφορά τείνει πλέον να ενταχθεί στη ρουτίνα συλλογικών αντιδράσεων. Ευτυχώς ζούμε σε ένα περιβάλλον στο οποίο αυτός που αποδοκιμάζει σε μία κηδεία ελέγχεται μόνο κοινωνικά και όχι από όλους. Και, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι απολύτως βέβαιο ότι αύριο στη θέση του Μητσοτάκη μπορεί πάλι να βρεθεί ο Τσίπρας αν η περίσταση ευνοεί υψηλή συγκέντρωση πολιτικών του αντιπάλων. 

 

Πάντα οι τραμπούκοι άφηναν ένα έντονο αποτύπωμα στην πολιτική μας ζωή. Από τους παρακρατικούς της Δεξιάς, στους «αγανακτισμένους πολίτες» της «Αυριανής», στα «ΚΝΑΤ» στους «Αγανακτισμένους» της κρίσης και στους χρυσαυγίτες του πεζοδρομίου. Και είναι καταπληκτική η ταύτιση με τον κόσμο του ποδοσφαίρου που έχει τους χουλιγκάνους του, οι οποίοι εξαφανίζονται ή το βουλώνουν, αρκεί να το πάρουν απόφαση οι ΠΑΕ.

 

Πηγή: Protagon.gr

Διαβάστε επίσης

Δεν είναι για γέλια ο Σεφερλής - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

«Σκάσε μωρή!»  Η παλάμη του Μάρκου Σεφερλή κολλάει σαν βεντούζα στο πρόσωπο της συμπρωταγωνίστριας του. Η ευτραφής κυρία έχει ήδη εισπράξει αρκετά φάσκελα, αλλά τώρα το βαμμένο, σα...

Κάθοδος στα σκοτάδια της Ρούλας - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Μία χώρα φοράει σκάφανδρο και ετοιμάζεται να καταδυθεί στη σκοτεινή ψυχή της Ρούλας Πισπιρίγκου από την Πάτρα. Και όσο και αν είναι τρομακτικά εκεί κάτω, το τοπίο θα έχει συναρπαστ...

Αν ο Γουίλ Σμιθ ήταν λευκός - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Η τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ σημαδεύτηκε από την πρωτοφανή κίνηση του Γουιλ Σμιθ να ανέβει στη σκηνή και να χτυπήσει τον παρουσιαστή Κρις Ροκ, ο οποίος έκανε ένα άκομψο αστ...

Τα δράματα της Κυψέλης - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Πριν κοιτάξουμε τα πρόσωπα, ας δούμε το σκηνικό. Το δράμα ανέβηκε σε πολυκατοικία της Κυψέλης, σε φαβέλα συμπυκνωμένη σε πέντε ορόφους με δώμα. Σε κτίριο όπου μπορείς να τσιμεντώσε...

Η βίαιη πλευρά της Θεσσαλονίκης - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Στη Θεσσαλονίκη αρέσει να παινεύεται για την πρωτοπορία της στη μουσική, ακόμα και αν πρέπει να πάει μισό αιώνα πίσω. Σαββόπουλος, Παπάζογλου, Τρύπες. Γενικά η Θεσσαλονίκη αισθάνετ...

Το τέλος των δικαιολογιών - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Συγγνώμη, αλλά εδώ δεν υπάρχει ούτε κλιματική αλλαγή, ούτε ατομική ευθύνη, ούτε νταλίκες που δίπλωσαν και κεραυνοί που έπεσαν επάνω στον υποσταθμό. Δηλαδή και να υπάρχουν, δεν ενδι...

Σαν μια 65άρα η Ελλάδα του 2040 - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Η χώρα ετοιμάζεται, όπως λένε, για το μεγάλο αναπτυξιακό άλμα και την ψηφιακή μετάβαση. Μόνο που για να πετύχουν αυτοί οι στόχοι, χρειάζεται ανθρώπινο κεφάλαιο σε νεαρή ηλικία. Ψηφ...

Μας δουλεύουν οι δικηγορικοί σύλλογοι; - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Στους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας δεν υπάρχει ίχνος ηθικής αναστολής; Πώς μπορούν και επιτρέπουν στα μέλη τους να σέρνουν δασκάλες στο Τμήμα και να καταθέτουν αιτήσεις για εκτ...

H efood και η οικονομία της πλατφόρμας - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Με απασχόληση μέσω πλατφόρμας αισθάνεσαι μόνος σου. Αυτός που, στον παλιό κόσμο, ήταν συνάδελφός σου, τώρα είναι ανταγωνιστής σου. Κάτι τέτοιο δεν ευνοεί, φυσικά, τον συνδικαλισμό....