Ο δήμαρχος του Περιπάτου - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη

Ο δήμαρχος λέει ότι «το έργο αλλάζει με πρότυπο τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες». Δηλαδή; Ανοίγει η Πανεπιστημίου ή παραμένει πιο στενή; Υπάρχουν οι απαραίτητες μελέτες; Θα γίνει διαβούλευση; Ο δήμαρχος οφείλει να δώσει εξηγήσεις το συντομότερο δυνατό. Μαζί με ένα σχέδιο για την αξιοποίηση και της τελευταίας ζαρντινιέρας. Δεν είναι δικιά του η πόλη. Τη διαχειρίζεται 

Είναι καλός δήμαρχος ο Κώστας Μπακογιάννης; Στην επικοινωνιακή σφαίρα το ερώτημα δεν έχει μεγάλη σημασία. Ακόμα και αν ο Μπακογιάννης βάλει σκαλωσιές και βάψει όλη την Αθήνα με τα χέρια του, θα παραμένει ο δήμαρχος του «Μεγάλου Περιπάτου».  Διότι, αντικειμενικά, είναι ένας δήμαρχος με καλή ομάδα που δουλεύει σκληρά και αναπτύσσει ενδιαφέρουσες δράσεις, ιδιαίτερα στην υποστήριξη των ευάλωτων και στον Πολιτισμό. Όμως η Πανεπιστημίου έγινε ένα χαλί που τα σκεπάζει όλα.

Σύμφωνα με τον δήμαρχο, ο Μεγάλος Περίπατος στην Πανεπιστημίου «βγήκε και δεν βγήκε». Ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν βγήκε. Ο δήμαρχος δύναται φυσικά να σταθεί στον πειραματικό χαρακτήρα της παρέμβασης. Μπορεί να μην είμαστε εξοικειωμένοι με κάτι τέτοιο, αλλά στις δυτικές μητροπόλεις συμβαίνει συχνά: μία παρέμβαση διέρχεται από δοκιμαστικό στάδιο και στη συνέχεια εισέρχεται σε φάση υλοποίησης. Ναι, εντάξει, μόνο που σε εκείνες τις πόλεις προηγείται διαβούλευση με εξαντλητική μελέτη και ψηφιακές προσομοιώσεις. Στην περίπτωση της Πανεπιστημίου δεν έγινε κάτι τέτοιο. Εκτός και αν η διαβούλευση έγινε τόσο διακριτικά που πέρασε απαρατήρητη. 

Ο Μεγάλος Περίπατος στην Πανεπιστημίου, που χαράχθηκε πάνω στο νομικό πλαίσιο μέτρων κατά της πανδημίας, ήταν, τελικά, ένα προσωπικό στοίχημα του δημάρχου, όχι μία απόφαση που πήρε η πόλη. Ήταν επιπολαιότητα; Ήταν ο ζήλος για ένα έντονο προσωπικό αποτύπωμα; Μπορεί να είναι όλα μαζί, μπορεί να μην είναι και τίποτα από όλα αυτά. Να πρόκειται, απλώς, για μία αστοχία που εκπορεύτηκε από την τάση για λιγότερα αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης – άλλωστε στηρίχθηκε σε μία ιδέα που συζητείται εδώ και δεκαετίες. Αν μάλιστα κόστισε περί τα δύο εκατομμύρια ευρώ, είναι και μία ευκαιρία να αναρωτηθούμε αν η Αθήνα έχει τόσα λεφτά για φιλόδοξους πειραματισμούς. Για παράδειγμα, στη Θεσσαλονίκη, όπου δοκιμάζουν τώρα την αφαίρεση μίας λωρίδας κυκλοφορίας από τη λεωφόρο Νίκης, έκαναν τη δουλειά με απλά πασαλάκια. Λειτουργικά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Η κουβέντα θα τελείωνε εδώ, αν ο δήμαρχος δεν έλεγε ότι «το έργο αλλάζει με πρότυπο τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες». Δηλαδή; Ανοίγει η Πανεπιστημίου ή παραμένει πιο στενή; Υπάρχουν οι απαραίτητες μελέτες; Θα γίνει διαβούλευση; Ο δήμαρχος οφείλει να δώσει εξηγήσεις το συντομότερο δυνατό. Μαζί με ένα σχέδιο για την αξιοποίηση και της τελευταίας ζαρντινιέρας. Ενδεχομένως και με μία συγγνώμη.

Πηγή: Protagon.gr