ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πυροβολάνε ωρέ τα παλικάρια; - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη

Μάθαμε να θεωρούμε λεβέντη τον μαυροντυμένο με ύφος ημιάγριου που σηκώνει το Καλάσνικοφ και ρίχνει δύο-τρεις στον αέρα, δηλώνοντας έτοιμος να τις ρίξει και στο ψαχνό. Είναι, λέει, παράδοση στην Κρήτη. Ανοησίες. Είναι μία κηλίδα, μαύρη σαν τα πουκάμισα, στην κρητική παράδοση και στο πρότυπο του λεβέντη 

 

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης - 

 

Η ταβέρνα «Γκαγκάρης» είναι στα Ανώγεια. Όταν ο ιδιοκτήτης της ήταν μωρό παιδί, χρειάστηκε να μεταφερθεί αεροπορικώς στην Αθήνα, για ιατρικούς λόγους. Το γεγονός ήταν πρωτοφανές για τα δεδομένα της δεκαετίας του ‘60.

 

Για τους συγχωριανούς, το κοπέλι πέταξε σαν τον Γκαγκάριν που, δια της παραφράσεως, έβαλε το όνομά του στον κατάλογο με τις κρητικές νοστιμιές. Αν επισκέπτεσαι για πρώτη φορά την περιοχή, θα απολαύσεις καφέ ή γλυκό στην πλατεία των Ανωγείων, θα δεις το σπίτι του Νίκου Ξυλούρη, θα φας στου Γκαγκάρη και μετά, διάολε, θα πεις να περάσεις και από τα Ζωνιανά που είναι δυο βήματα και έχεις ακούσει τόσα και τόσα.

 

Στη διαδρομή, λοιπόν, χαζεύεις τις τρύπες από τις σφαίρες στις πινακίδες των δρόμων, οι οποίες είναι σαν τα εκκλησάκια στις επικίνδυνες στροφές: σου θυμίζουν ότι αν δεν προσέξεις, το επόμενο πανωφόρι που θα φορέσεις θα είναι ξύλινο. Ειδικά στο Ρέθυμνο, οι τρύπες από τις σφαίρες είναι κομμάτι του τοπίου, ένα στοιχείο που εδώ και χρόνια έχει επιβληθεί ως αυτονόητο. Όπως άλλωστε και οι μπαλωθιές που έχουν καθιερωθεί περίπου ως η μουσική υπόκρουση της κρητικής λεβεντιάς.

 

Και κάπως έτσι, μάθαμε να θεωρούμε λεβέντη τον μαυροντυμένο με ύφος ημιάγριου που σηκώνει το Καλάσνικοφ και ρίχνει δύο-τρεις στον αέρα, δηλώνοντας έτοιμος να τις ρίξει και στο ψαχνό. Κάνουν Ανάσταση στα Ζωνιανά και ακούς τις ριπές από το όπλο, λες και είναι ο Πρέκας στο χαράκωμα και απέναντι του έρχονται οι Γερμανοί.

 

Είναι, λέει, παράδοση στην Κρήτη. Ανοησίες.

 

Είναι μία κηλίδα, μαύρη σαν τα πουκάμισα, στην κρητική παράδοση και στο πρότυπο του λεβέντη. Κανένας δεν είναι σίγουρος για τον αριθμό των όπλων που κυκλοφορούν στην Κρήτη. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από εξακόσιες χιλιάδες ως ένα εκατομμύριο. Τα νόμιμα όπλα δεν είναι πάνω από 5.000.

 

Μερικοί προσπαθούν να εξωραΐσουν την οπλοκατοχή παραπέμποντας στα κομμάτια που άφησαν οι Γερμανοί όταν έφυγαν από το νησί. Αστειότητες.

 

Μόλις το 2015 εντοπίστηκε φορτίο με 5.000 όπλα και εκατομμύρια σφαίρες ανοικτά της Ιεράπετρας. Και είναι κοινό μυστικό στο νησί ότι συχνά ξεφορτώνονται όπλα με τον μηχανισμό της διακίνησης ναρκωτικών. Αν ψάχνεις γιατρό που να ξέρει, όπως στις ταινίες, να αντιμετωπίζει τραύματα από όπλο, θα τον βρεις εύκολα στα χειρουργεία της Κρήτης – οι άνθρωποι εκεί έχουν αναπτύξει «ειδικότητα».

 

Στο διπλό φονικό στα Ανώγεια πυροβόλησαν δύο όπλα που ήταν εύκολα προσβάσιμα στο καθιστικό των ανθρώπων που τα πήραν στα χέρια τους. Θα μπορούσε, αλήθεια, να αποφευχθεί το έγκλημα δια του αστυνομικού ελέγχου των όπλων; Εντάξει, ας είμαστε σοβαροί.

 

Όταν στο νησί τα όπλα είναι περισσότερα από τις ρίζες των ελιών και τα κεφάλια των ζώων, η Αστυνομία δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, για την ακρίβεια δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να ξαλαφρώσει από όπλα η Κρήτη και αυτός διέρχεται από την κοινωνική κατακραυγή και τη βούληση των κατοίκων.

 

Επικουρικά το κράτος θα μπορούσε να «τρέξει» ένα πρόγραμμα αγοράς των όπλων από τους κατόχους, χωρίς ερωτήσεις – έχει συμβεί και αλλού, κυρίως στην Αμερική. Μέχρι, λοιπόν, να δούμε κάτι τέτοιο, την Κρήτη να πετάει τα όπλα της, ας μας επιτρέψουν οι σύντεκνοι να βάζουμε έναν αστερίσκο στα περί λεβεντιάς.

 

Πηγή: Protagon.gr 

Διαβάστε επίσης

Ομοφοβικοί και Αμβρόσιοι - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Το 1976 ένας νεαρός ομοφυλόφιλος άνδρας δολοφόνησε τον άνθρωπο που τον κακοποιούσε. Δέκα χρόνια μετά, ξεκίνησε απεργία πείνας, ζητώντας να του απονεμηθεί χάρη. Γύρω του συσπειρώθηκ...

Τι να σου κάνει και ο Λούλης… - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Σύντομα στην παθολογία της Covid-19 θα συμπεριληφθεί και η ασθενής αντοχή των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μέχρι να έρθουν τα τεστ που, σε σύντομ...

«Ζέσταμα» με ήπιους τόνους - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Η συζήτηση στη Βουλή έγινε σε ήπιο κλίμα, χωρίς έντονες εξάρσεις. Ωστόσο αυτή ήταν μία αναγνωριστική προσέγγιση των πολιτικών αρχηγών στο νέο τοπίο. Η εξέλιξη της κρίσης στην οικον...

Η αναμέτρηση με την παλιά ζωή - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Δεν είναι, απλώς, θέμα κοινωνικής ευθύνης. Είναι μία διαδικασία που αντίκειται στον ρυθμό και τη δυναμική της ίδιας της ζωής. Οσα θα δούμε από τη Δευτέρα και μετά συνθέτουν μία μον...

Voucher για προσωπικό παιχνίδι - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης   Ο Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται ότι το πολιτικό του συμφέρον δεν ταυτίζεται πάντα με το πολιτικό συμφέρον των υπουργών του. Το προσωπικό παιχνίδι έχει πολ...

Τι μας έμαθε η καραντίνα - Άρθρο του Κώστα ΓιαννακίδηΚώστας Γιαννακίδης

Του Κώστα Γιαννακίδη   Πέρασαν σαράντα μέρες από το κλείσιμο των καταστημάτων και ένας μήνας από τότε που επιβλήθηκαν οι περιορισμοί στην κυκλοφορία. Μεγάλο, σκληρό διάστημα που, ό...

Και αν δεν βρεθεί φάρμακο ή εμβόλιο;  - Άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη Κώστας Γιαννακίδης

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης -    Είναι ένα ερώτημα τόσο κυνικό, που μπορεί να καταστεί απάνθρωπο. Έχει η ανθρωπότητα τη δυνατότητα να περάσει άλλη μία περίοδο όπως αυτή που ζούμε τ...

Η χρήσιμη ΓκρέταΚώστας Γιαννακίδης

Βλέπω την Γκρέτα Τούνμπεργκ να απευθύνεται στους ηγέτες του κόσμου από το βήμα των Ηνωμένων Εθνών. Θα την είδατε και εσείς. Μιλάει με ένταση που αποτυπώνεται στη χροιά της φωνής κα...

Μητσοτάκης εν κράτει Κώστας Γιαννακίδης

Από την πρώτη στιγμή ήταν γνωστό ότι δεν θα είχαμε, απλώς, μία κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά τον Μητσοτάκη ως κυβέρνηση. Η διάρθρωση του πρωθυπουργικού Γραφείου και το νομοσχέδιο για τ...