ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Εξαίρεση αλλά όχι αναίρεση - Άρθρο του Κώστα Αργυρού

Η επιμονή της Ανγκέλα Μέρκελ να προωθήσει άμεσα το Ταμείο Ανάκαμψης πηγάζει από την κατανόηση της σφοδρότητας της κρίσης και στοχεύει να διασώσει τη μέχρι τώρα πολιτική της και όχι να την αναιρέσει

 

Αρθρο του Κώστα Αργυρού

 

 


Στην ομιλία της στο κοινοβούλιο αυτή την εβδομάδα η Ανγκέλα Μέρκελ έδειξε ότι πραγματικά βιάζεται να προχωρήσει την υπόθεση του Ταμείου Ανάκαμψης. H βιασύνη της αυτή είναι όπως όλα δείχνουν ειλικρινής, όπως και η απόφασή της να δεχτεί αυτό που κάποιοι θεωρούν ως ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της αμοιβαιοποίησης των χρεών. Το λάθος που κάνουν οι επικριτές της είναι ότι της αποδίδουν μια πρόθεση που δεν έχει.

 

Η καγκελάριος έχει κατανοήσει τη δριμύτητα της κατάστασης, που βιώνει η Ευρώπη εδώ και μερικούς μήνες. Είδε τις μηχανές να σταματούν, εταιρίες κολοσσούς να κρέμονται από μια κλωστή, την ανεργία να εκτοξεύεται σε επίπεδα που ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα βρει μπροστά της, τον πανικό των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων να εξαερώνει το μόνιμο κλίμα ασφάλειας και αισιοδοξίας στη χώρα. Ισως και να έτυχε να διαβάσει τη φράση ενός Ισπανου επιχειρηματία, που προέβλεψε ότι «ο κορωνοϊός ήταν ο σεισμός, αλλά το τσουνάμι έρχεται τώρα».  Αυτό το τσουνάμι θέλει να  προλάβει η γερμανική κυβέρνηση. Και είναι αποφασισμένη να κάνει μια εξαίρεση, αλλά όχι και να αλλάξει τους κανόνες.

 

Με τον ίδιο τρόπο που αποφάσισε λόγω της μοναδικότητας της κατάστασης, να εγκαταλείψει στο εσωτερικό τη λογική του «μαύρου μηδενικού», του ισοσκελισμένου και συνταγματικά κατοχυρωμένου δηλαδή προϋπολογισμού, με την ίδια λογική είναι έτοιμη μετατρέψει την Κομισιόν σε «δανειολήπτη» για να επιδοτήσει τις βαριές πληγωμένες οικονομίες. Μαζί και τη δική της.

 


Είναι μια έκτακτη και μοναδική παρέμβαση, που δεν αλλάζει τη γερμανική φιλοσοφία. Και αυτό ακριβώς προσπαθεί να εξηγήσει στους αποκαλούμενους «φειδωλούς τέσσερεις», που στην πραγματικότητα είναι περισσότεροι. Ουσιαστικά η κυρία Μέρκελ έχει απλώς τη διαύγεια ή τους κατάλληλους συμβούλους για να κατανοήσει ότι εδώ επείγει η διάσωση, επειδή ο ασθενής ψυχορραγεί. Αλλά δεν πρόκειται για μια αλλαγή πλεύσης σε ότι αφορά το βασικό θεώρημα της «ενάρετης» δημοσιονομικής πολιτικής. Δεν αναθεωρεί η καγκελάριος, αλλά με ψυχρό ρεαλισμό προσπαθεί να σώσει ακριβώς αυτό το μοντέλο. Το Ταμείο Ανάκαμψης δεν είναι μια μορφή κοινής οικονομικής διακυβέρνησης, όπως μπορεί να ονειρεύονται ορισμένοι στο Παρίσι ή αλλού.

 

Οπως ακριβώς έκανε και στην μεγάλη κρίση του 2008 η γερμανική χειρουργική επέμβαση δεν προτείνεται λοιπόν για να αλλάξει το σύστημα, αλλά για να το κρατήσει στη ζωή και να επιστρέψει αυτό όσο γίνεται
γρηγορότερα στην πρότερή του κατάσταση. Για αυτό το λόγο και στηρίζει όλο το σχέδιο και την επιχειρηματολογία της για το Ταμείο Ανάγκης σε υπάρχουσες ρήτρες έκτακτης ανάγκης. Δεν θέλει να συντηρήσει ψευδαισθήσεις για το μέλλον.

 

Για να το πούμε πιο απλά. Ακόμα και η περιβόητη Σουαβή νοικοκυρά, το πρότυπο της εγκράτειας, που υπό φυσιολογικές συνθήκες αρνιόταν σταθερά να δανείσει τους σπάταλους και ανέμελους γείτονες της των από κάτω ορόφων θα λύγιζε αν έβλεπε τα δικά τους διαμερίσματα να έχουν σαρωθεί από ένα τυφώνα, που διαλύει πόρτες και παράθυρα και απειλεί να πλημμυρίσει ολόκληρο το κτήριο.

 

Οι Financial Times θύμιζαν αυτές τις ημέρες τη φράση του Τζορτζ Σόρος ότι η Ανγκέλα Μέρκελ κάνει τα απολύτως απαραίτητα απλώς για να σωθεί η ευρωζώνη. Τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτή την  προσέγγιση. Και τίποτα παραπάνω δεν υπάρχει σχεδιασμός να γίνει. Ουσιαστικά αυτό θα προσπαθήσει να εξηγήσει τις επόμενες ημέρες σε αυτούς που αντιστέκονται, δίνοντας τους και κάποιες εγγυήσεις που θα διατυπωθούν
με τη γνωστή «δημιουργική ασάφεια» των κοινοτικών κειμένων. Φυσικά και θα είναι θετικό να μπορέσει να τους κάνει να καταλάβουν, για να μην καταρρεύσει το οικοδόμημα. Η κοσμοαντίληψή της, αλλά και το γεγονός ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τη συνταξιοδότηση δεν της επιτρέπουν να σκεφτεί, όμως κάποια στροφή 180 μοιρών.

Διαβάστε επίσης

Τα φιστίκια του κυρ-Γιάννη στις Σπέτσες - Άρθρο του Κώστα ΑργυρούΚώστας Αργυρός

Η ευτυχία των παιδικών χρόνων στις Σπέτσες ήταν μάλλον αυτό, που τώρα βαφτίστηκε από τους διαφημιστές «κατάσταση μυαλού».     Δεν έχω ξαναφάει φιστίκια σαν του κυρ-Γιάννη. Φρεσκοψη...

Μπόρις Τζόνσον ο πρώτος διδάξας - Άρθρο του Κώστα Αργυρού Κώστας Αργυρός

Ο κορωνοϊός δεν έπληξε μόνο την υγεία του Βρετανού πρωθυπουργού. Είναι πολύ πιθανό να δώσει ένα μεγάλο πλήγμα και στην πολιτική του σταδιοδρομία   Βλέποντας τις εικόνες από τις βρε...

Η Μέρκελ αφήνει ως κληρονομιά μια «σχεδιασμένη οικονομία» - Άρθρο του Κώστα ΑργυρούΚώστας Αργυρός

Αρθρο του Κώστα Αργυρού -    Ηταν αρχές του 2019 όταν ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας και δεξί  χέρι της Μέρκελ, Πέτερ Αλτμάιερ παρουσίαζε το σχέδιο για μια «εθνική βιομηχανική...

Αντιπαθεί η Φεστέγερ τους Γερμανούς; - Άρθρο του Κώστα Αργυρού Κώστας Αργυρός

Γιατί η υπόθεση Lufthansa προβληματίζει τις Βρυξέλλες. Η επιστροφή στη λογική της μαζικής κρατικής παρέμβασης στην οικονομία και η γερμανική πρωτοκαθεδρία στον τομέα   Αρθρο του Κώ...

Η Μέρκελ διχάζει (πάλι) τους Γερμανούς - Άρθρο του Κώστα Αργυρού Κώστας Αργυρός

Κάποιοι θεωρούν ότι καλώς είναι διστακτική στο «άνοιγμα» μετά την καραντίνα, άλλοι όμως θέλουν πιο ραγδαία βήματα επιστροφής στην κανονικότητα.   Του Κώστα Αργυρού   Η βιασύνη δεν ...