Μπόρις Τζόνσον ο πρώτος διδάξας - Άρθρο του Κώστα Αργυρού
Ο κορωνοϊός δεν έπληξε μόνο την υγεία του Βρετανού πρωθυπουργού. Είναι πολύ πιθανό να δώσει ένα μεγάλο πλήγμα και στην πολιτική του σταδιοδρομία
Βλέποντας τις εικόνες από τις βρετανικές παραλίες οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, απλά κουνούν το κεφάλι τους, σχεδόν απελπισμένα. Εκατοντάδες χιλιάδες Αγγλοι στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο ξεχειλισμένα πάρκινγκ και καβγάδες για «μια θέση στον ήλιο». Είναι απλά η λαχτάρα για την Ιμπιζα ή την Ρόδο και την Κω που φέτος θα τους λείψει; Πώς συμβαδίζουν όλα αυτά με τα χειροκροτήματα και τα τραγoύδια αλληλεγγύης για τους ήρωες του Εθνικού Συστήματος Υγείας ΝHS;
Πώς ξεχάστηκαν οι εκκλήσεις για μέτρα προστασίας, αποστάσεις και περιορισμό των άσκοπων μετακινήσεων; Και τελικά οι Αγγλοι εκτός του ότι οδηγούν ανάποδα, μετρούν σε γυάρδες και μίλια, πληρώνουν με λίρες και αποχωρούν από την ΕΕ είναι τόσο διαφορετικοί από τους άλλους Ευρωπαίους;
Με σαρκασμό κάποια Μέσα απλώς επισημαίνουν ότι αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά το αποτέλεσμα μιας αλλοπρόσαλης πολιτικής από τη μεριά του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον. Του πολιτικού, που στην αρχή φάνηκε να χαράζει μια «στρατηγική» ανέμελης αντιμετώπισης της πανδημίας, ανάλογη εκείνης του Τραμπ στις ΗΠΑ και του Μπολσονάρου στη Βραζιλία. Που αναγκάστηκε να αναθεωρήσει στη συνέχεια βλέποντας την έκταση της τραγωδίας που χτύπησε τη χώρα του. Αλλά που σε καμιά φάση δεν έδειξε να έχει πραγματικά ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση του covid-19. Ειδικά από τη στιγμή που ασθένησε και ο ίδιος και αναγκάστηκε να μείνει στην καραντίνα, μοιάζει πολύ πιο άτολμος, αναποφάσιστος, παραζαλισμένος.
Η «απειθαρχία» των Βρετανών, η αδιαφορία τους για τους κινδύνους κάπου εκεί πρέπει να έχει τις ρίζες της. Εκεί την αναζητά και ο Τύπος της χώρας, που παραδέχεται ότι ο Μπόρις έχει χάσει πλέον τον έλεγχο. Εχει απωλέσει σε αξιοπιστία και σίγουρα δεν είναι αυτός που μπορεί να πείσει τους συμπατριώτες του να μείνουν σπίτι ή τουλάχιστον να προσέχουν. Είναι ενδεικτικό ότι η στάση του αρχηγού των Συντηρητικών κατάφερε να αναζωογονήσει ακόμα και το εσωτερικά σπαρασόμενο κόμμα των Εργατικών στην αντιπολίτευση. Οι δημοσκοπήσεις που στην αρχή της πανδημίας τον έδειχναν απόλυτο κυριάρχο, τώρα δείχνουν την ψαλίδα να έχει κλείσει επικίνδυνα.
Με τη γνωστή βιασύνη τους κάποιοι αρθρογράφοι αναρωτιούνται αν τελικά ο εκκεντρικός πολιτικός θα αποτελέσει ακόμα μια θλιβερή παρένθεση στην πολιτική ιστορία του νησιού. Μετά τον Κάμερον και τη Μέι θα τριτώσει το κακό την ώρα μάλιστα που οι Συντηρητικοί παραμένουν σταθερά στην κυβέρνηση;
Ηδη κάποιοι έχουν χρίσει τον διάδοχο. Ο υπουργός Οικονομικών Ρίσι Σούνακ φαίνεται να είναι ο μόνος, που έχει κατανοήσει το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής για τη χώρα και αυτός που δίνει μια εικόνα ανθρώπου, που είναι έτοιμος να λάβει γενναίες αποφάσεις για την επόμενη μέρα. Τα πρακτορεία στοιχημάτων τον δίνουν ως φαβορί να είναι αυτός ο επόμενος πρωθυπουργός στο μεγάλο νησί. Φυσικά όλα αυτά είναι απλές προβλέψεις και οι αστάθμητοι παράγοντες πολλοί, σε μια περίοδο που η πανδημία κάθε άλλο παρά υποχωρεί και οι εκκρεμότητες για την επόμενη μέρα του Brexit παραμένουν. Αλλά οι περισσότεροι σχολιαστές δείχνουν να συμφωνούν ότι η επόμενη μέρα του κορωνοϊού δεν θα αλλάξει μόνο τις κοινωνίες και τις δομές της οικονομίας, αλλά και πολιτικά συστήματα και πρόσωπα, που άργησαν να καταλάβουν το μέγεθος του προβλήματος. Κι αυτό δεν θα συμβεί μόνο στη Βρετανία...