Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Βατικανού, ο Πάπας Φραγκίσκος έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα του Πάσχα, 21 Απριλίου 2025, στην κατοικία του Casa Santa Marta. Ο ηγέτης της Καθολικής Εκκλησίας ήταν 88 ετών.
Η είδηση του θανάτου του έρχεται μετά από χρόνια με προβλήματα υγείας, ωστόσο ο θρησκευτικός και πολιτικός του αντίκτυπος θα μείνει ιστορικός. Οι λεπτομέρειες για την κηδεία και τη διαδοχή αναμένεται να ανακοινωθούν σύντομα.
.
Είχε εκλεγεί ως ο 266ος Πάπας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στις 13 Μαρτίου 2013 και ήταν ο πρώτος ποντίφικας από τη Λατινική Αμερική.
Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, όπως ήταν το όνομά του, γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1936 στο Μπουένος Άιρες. Μεγάλωσε στη συνοικία Μπάριο ντε Φλόρες, μια εργατική γειτονιά. Ο πατέρας του ήταν σιδηροδρομικός υπάλληλος και η μητέρα του νοικοκυρά. Στη νεανική του ηλικία φοίτησε σε δημόσια σχολεία και στο λύκειο απέκτησε τεχνική πιστοποίηση ως χημικός.
Η ένταξη στους Ιησουίτες και οι θεολογικές σπουδές
Από μικρός ήξερε ότι θα γίνει ιερέας. Στα 21 του χρόνια αρρώστησε σοβαρά με πνευμονία και του αφαιρέθηκε τμήμα του δεξιού του πνεύμονα.
Το 1958, ο Χόρχε εισήλθε στο δόκιμο στάδιο των Ιησουιτών και δύο χρόνια αργότερα έδωσε τους πρώτους του όρκους ως Ιησουίτης. Το 1963, επιστρέφοντας στο Μπουένος Άιρες, σπούδασε φιλοσοφία στο Σεμινάριο Σαν Μιγκέλ. Μεταξύ 1964 και 1965 δίδαξε λογοτεχνία και ψυχολογία σε Ιησουιτικό γυμνάσιο στη Σάντα Φε της Αργεντινής και το 1966 δίδαξε στο φημισμένο γυμνάσιο Κολέγιο ντελ Σαλβαδόρ στο Μπουένος Άιρες.
Το 1967 επέστρεψε στις θεολογικές του σπουδές και χειροτονήθηκε ιερέας στις 13 Δεκεμβρίου 1969. Έγινε διδάσκαλος δοκίμων στο Σαν Μιγκέλ. Από το 1979 έως το 1985 υπηρέτησε ως πρύτανης και καθηγητής θεολογίας στο Κολέγιο Μάξιμο, πριν ολοκληρώσει τη διδακτορική του διατριβή στη Γερμανία.
Η ανάδειξή του σε καρδινάλιο
Το 1992 διορίστηκε βοηθός επίσκοπος του Μπουένος Άιρες. Ήταν ένας από τους τρεις βοηθούς και αφιέρωνε τον περισσότερο χρόνο του στη φροντίδα του καθολικού πανεπιστημίου, στην καθοδήγηση ιερέων, στο κήρυγμα και στην εξομολόγηση.
Στις 3 Ιουνίου 1997, ο Μπεργκόλιο διορίστηκε συνοδικός αρχιεπίσκοπος και ανέλαβε τα καθήκοντά του ως νέος Αρχιεπίσκοπος Μπουένος Άιρες στις 28 Φεβρουαρίου 1998. Ως αρχιεπίσκοπος ήταν γνωστός απλά ως “Πατήρ Χόρχε” και πίστευε ότι η Εκκλησία ανήκει στον δρόμο. Έχτισε παρεκκλήσια και αποστολές σε φτωχές περιοχές και έστελνε ιεροσπουδαστές για να τις υπηρετήσουν.
Συχνά μιλούσε ενάντια στην αδικία, όπως στη μεταχείριση των μεταναστών εργατών από γειτονικές χώρες, και για κοινωνικά ζητήματα όπως η άμβλωση και ο γάμος ατόμων του ιδίου φύλου.
Το 2001 ανυψώθηκε στον βαθμό του καρδινάλιου και υπηρέτησε ως αξιωματούχος της Συνόδου των Επισκόπων στο Βατικανό. Την ίδια χρονιά άρχισε την εξαετή του θητεία ως επικεφαλής της Συνόδου Επισκόπων της Αργεντινής.
Η εκλογή του στη θέση του Ποντίφικα
Ενθρονίστηκε ως νέος Πάπας στις 19 Μαρτίου 2013, την εορτή του Αγίου Ιωσήφ, μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη.
Ο Πάπας Φραγκίσκος ξεκίνησε επίσημα τη διακονία του ως επίσκοπος της Ρώμης και Πάπας, δεσμευόμενος να προστατεύει την Καθολική Εκκλησία, την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου και την ομορφιά της δημιουργίας, όπως ο Άγιος Ιωσήφ προστάτεψε τη Μαρία και τον Ιησού.
«Να προστατεύουμε τη δημιουργία, κάθε άντρα και γυναίκα, να τους κοιτάμε με τρυφερότητα και αγάπη είναι το άνοιγμα ενός ορίζοντα ελπίδας», είπε στο πλήθος των 150.000-200.000 ατόμων κατά τη διάρκεια της τελετής ενθρόνισης.
«Στα Ευαγγέλια ο Άγιος Ιωσήφ εμφανίζεται ως δυνατός και θαρραλέος άντρας, εργατικός, αλλά στην καρδιά του βλέπουμε μεγάλη τρυφερότητα, η οποία δεν είναι αδυναμία, αλλά δείγμα δύναμης πνεύματος και ικανότητας φροντίδας, συμπόνιας, γνήσιας ανοιχτότητας προς τους άλλους και αγάπης», συνέχισε και τόνισε. «Δεν πρέπει να φοβόμαστε την καλοσύνη ή την τρυφερότητα» τόνισε ο Πάπας Φραγκίσκος.
Οι θέσεις του
Ο πάπας Φραγκίσκος αμφισβήτησε την ελεύθερη αγορά, δήλωσε ότι η Εκκλησία πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα αντί να τα κρίνει και συνέκρινε τα κέντρα κράτησης μεταναστών στην Ευρώπη με στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Ήταν υπέρ της αποδοχής και της ένταξης όλων των ανθρώπων στην κοινωνία, ώστε κανείς να μην μένει στο περιθώριο και μιλούσε συχνά για την ανάγκη να αμβλυνθούν οι ανισότητες.
Από την άλλη έχει πει «όχι» στη χειροτονία γυναικών, «όχι» στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ έχει χαρακτηρίσει την άμβλωση ως «το πιο φρικτό έγκλημα». Η πιο αμφιλεγόμενη θέση του είναι η υπεράσπιση της απαγόρευσης της αντισύλληψης.
Το δαχτυλίδι και το μότο
Το δαχτυλίδι του ψαρά που επέλεξε να φορά είναι από επιχρυσωμένο ασήμι και βασίζεται στο ίδιο σχέδιο ενός παπικού δαχτυλιδιού που είχε ο προσωπικός γραμματέας του Πάπα Παύλου ΣΤ’. Απεικονίζει τον Άγιο Πέτρο να κρατά δύο κλειδιά — το ένα αντιπροσωπεύει την εξουσία στον Ουρανό και το άλλο την πνευματική εξουσία της παποσύνης στη Γη.
Το παλλίο που έλαβε ο Πάπας κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ήταν το ίδιο που χρησιμοποίησε ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ — μια κοντή μάλλινη ταινία που επανέφερε το 2008 και μοιάζει με εκείνη που φορούσε ο Μακαριστός Ιωάννης Παύλος Β’. Φοριέται πάνω από τον ώμο και έχει μια ταινία μήκους 30 εκατοστών που κρέμεται μπροστά και πίσω.
Το παπικό μότο, όπως και το επισκοπικό του, ήταν η λατινική φράση “Miserando atque eligendo,” που σημαίνει «επειδή τον είδε με τα μάτια του ελέους και τον επέλεξε» ή πιο απλά, «με έλεος τον κάλεσε». Η φράση προέρχεται από ένα κήρυγμα του Αγίου Βέδα — Άγγλου χριστιανού συγγραφέα του 8ου αιώνα και διδασκάλου της Εκκλησίας.
