Ένας Γερμανός άνδρας που έλαβε μεταμόσχευση μυελού οστών για τη θεραπεία της λευχαιμίας, φαίνεται πως ίαθηκε από τον HIV, μια εξαιρετικά σπάνια εξέλιξη που έχει καταγραφεί μόνο σε έξι ακόμα περιπτώσεις στα 40 χρόνια της πανδημίας AIDS.
Ο ασθενής, ο οποίος επέλεξε να διατηρήσει την ανωνυμία του, υποβλήθηκε στη μεταμόσχευση το 2015 για να αντιμετωπίσει την οξεία μυελογενή λευχαιμία.
Μετά τη μεταμόσχευση, ο ασθενής σταμάτησε να λαμβάνει αντιρετροϊκή θεραπεία για τον HIV και έκτοτε όλες οι εξετάσεις υψηλής ευαισθησίας που έχει υποβληθεί δεν έχουν ανιχνεύσει ίχνος ιικού φορτίου.
"Ένας υγιής άνθρωπος έχει πολλές ευχές, ένας άρρωστος μόνο μία" δήλωσε ο ασθενής σε γραπτή ανακοίνωση.
Η περίπτωση του Γερμανού άνδρα θα παρουσιαστεί στο 25ο Διεθνές Συνέδριο AIDS που λαμβάνει χώρα στο Μόναχο από τον δρ Κρίστιαν Γκέμπλερ, ερευνητή του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Charite του Βερολίνου.
"Όσο περισσότερο καιρό βλέπουμε αποδρομή του HIV χωρίς θεραπεία, τόσο πιο βέβαιοι είμαστε ότι βλέπουμε μια περίπτωση πλήρους εξάλειψης του HIV" δήλωσε ο δρ Γκέμπλερ.
Ενώ η περίπτωση του Γερμανού ασθενούς προσφέρει ελπίδα, η μέθοδος θεραπείας που ακολούθησε δεν είναι εφαρμόσιμη για το ευρύ κοινό. Η μεταμόσχευση μυελού οστών είναι μια επικίνδυνη διαδικασία που πραγματοποιείται μόνο σε ασθενείς με αιματολογικούς καρκίνους και ταυτόχρονα HIV.
Επιπλέον, η επιτυχία της θεραπείας βασίζεται στην εύρεση συμβατού δότη με σπάνιες μεταλλάξεις στο γονίδιο CCR5, οι οποίες παρέχουν ανοσία στον HIV.
Παρά τις δυσκολίες, η περίπτωση του Γερμανού ασθενούς ίσως οδηγήσει σε νέες θεραπείες. Ο δρ Στίβεν Ντικς, ειδικός από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, δήλωσε: "Υπάρχουν αρκετές θεωρίες που μπορούν να υποβληθούν σε έλεγχο, οπότε είμαι αισιόδοξος ότι θα μάθουμε κάτι που θα μπορούσε να διαμορφώσει τη νέα γενιά μελετών ίασης".
Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση ίασης από HIV σε ασθενή με λευχαιμία ήταν ο λεγόμενος "ασθενής του Βερολίνου" το 2008. Ο ασθενής αυτός, δυστυχώς, πέθανε το 2020 από επιπλοκές της λευχαιμίας.
Η περίπτωση του Γερμανού άνδρα, αν και σπάνια, προσφέρει νέα ελπίδα στην αντιμετώπιση του HIV και ανοίγει τον δρόμο για μελλοντικές θεραπείες.
