Η ισραηλινή εφημερίδα «Calcalist» αποκάλυψε ότι πολλές ξένες χώρες έχουν σταματήσει ανεπίσημα να προμηθεύουν το Ισραήλ με πρώτες ύλες που του επιτρέπουν να κατασκευάζει όπλα, από τις 7 Οκτωβρίου, ενώ το Ισραήλ εκφράζει την ανησυχία του για την πιθανότητα έλλειψης «των απλούστερων τύπων πυρομαχικών».
Ο ισραηλινός στρατός αντιμετωπίζει έλλειψη οβίδων 120 χιλιοστών για άρματα μάχης σε σημείο που ορισμένα άρματα μάχης που σταθμεύουν στη Γάζα βρίσκονται τώρα σε μερική επιφυλακή και φέρουν μικρότερη ποσότητα οβίδων, σύμφωνα με πληροφορίες που αναφέρουν οι New York Times.
Η εφημερίδα ανέφερε ότι ο στρατός αντιμετωπίζει επίσης έλλειψη ανταλλακτικών για άρματα μάχης D9, μπουλντόζες, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και άλλα ελαφρά πυρομαχικά εδάφους.
Η εφημερίδα Calcalist, επικαλούμενη ανώτερους αξιωματούχους του IDF, ανέφερε ότι οι κύριοι προμηθευτές πρώτων υλών από τις οποίες κατασκευάζονται οι βόμβες έχουν σταματήσει να πωλούν στο Ισραήλ από το ξέσπασμα του πολέμου.
Με τη σειρά του, ο οικονομικός ανταποκριτής του Calculist Yuval Sad δημοσίευσε μια ανάρτηση στην οποία είπε: «Σε μια εποχή που τα μέλη της κυβέρνησης είναι απασχολημένα με μάχες για δουλειές και τιμές, η κρίση πολιτικής ασφάλειας επιδεινώνεται στο Ισραήλ». Πολλές αναφορές ανέφεραν προηγουμένως τα ονόματα χωρών και εταιρειών που επιθυμούν να μειώσουν το αμυντικό εμπόριο με το Ισραήλ.
Ενώ αναφέρθηκε πρόβλημα και στην προμήθεια ανταλλακτικών για αεροσκάφη F-35 με Ολλανδούς προμηθευτές, οι κυβερνήσεις της Ιταλίας, του Καναδά και του Βελγίου ανακοίνωσαν τη διακοπή των εξαγωγών προς το Ισραήλ (παρά τις αναφορές για αποστολές που συνεχίζουν να φτάνουν και συμφωνίες συνεχίζουν να υπογράφονται).
Η ισπανική κυβέρνηση απέτρεψε ακόμη και ένα πλοίο που μετέφερε φορτίο όπλων από την Ινδία στο Ισραήλ να “δέσει” στις ακτές της χώρας. Ξένα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι το φορτίο, το οποίο δεν μπόρεσε να σταματήσει στο ισπανικό λιμάνι της Καρθαγένης, περιείχε 27 τόνους εκρηκτικών υλών που προέρχονταν από την Ινδία. Από την άλλη πλευρά, η Calcalist έμαθε ότι μια άλλη χώρα έχει αρχίσει να πουλάει πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται από την ισραηλινή αμυντική βιομηχανία και σύμφωνα με άλλα μέσα ενημέρωσης, η Σερβία έχει παράσχει αμυντικό αεροπορικό τρένο στο Ισραήλ.
Σήμερα, η Ινδία είναι ο νούμερο ένα εισαγωγέας των ισραηλινών αμυντικών εξαγωγών και έχει γίνει επίσης προμηθευτής αμυντικών πρώτων υλών, ακόμη και όπλων στο Ισραήλ. Το αμυντικό σύστημα ανέπτυξε μια λύση σε αυτό το μποϊκοτάζ διαφοροποιώντας τους προμηθευτές, προαγοράζοντας ένα απόθεμα πρώτων υλών που θα χρησιμοποιηθούν στο μέλλον για την κατασκευή βομβών και δημιουργώντας τεράστια αποθέματα πρώτων υλών στο Ισραήλ.
Είναι ασυνήθιστο για τον ισραηλινό στρατό και το Υπουργείο Άμυνας να ασχολούνται απευθείας με αυτό το ζήτημα. Στο παρελθόν, οι αμυντικές βιομηχανίες ασχολούνταν με τον εφοδιασμό τους με πρώτες ύλες χωρίς άμεση στρατιωτική και πολιτική παρέμβαση.
Η βασική λύση που προωθείται σχετικά με την έλλειψη πυρομαχικών είναι η ενίσχυση της τοπικής βιομηχανίας και η μείωση της εξάρτησης από την εισαγωγή πυραύλων και πυρομαχικών από ξένες χώρες. Αυτή η κίνηση αναμένεται να έχει θετικό αντίκτυπο στην ισραηλινή αμυντική βιομηχανία, αλλά θα έχει και αρνητικές οικονομικές συνέπειες.
Τα πυρομαχικά που παράγονται στο Ισραήλ είναι πιο ακριβά από αυτά που μπορούν να εισαχθούν από το εξωτερικό. Αυτή η ανάγκη αναμένεται επίσης να οδηγήσει στην αναβολή της εκκένωσης ενός συγκροτήματος στο Ramat Hasharon, για να επιτρέψει στον Elbit να συνεχίσει να παράγει πυρομαχικά εκεί, σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν πριν από ενάμιση μήνα στην εφημερίδα Calcalist.
Παρά την προσπάθεια που απαιτείται για την ενίσχυση της τοπικής βιομηχανίας και συνεπώς τη μείωση της εξάρτησης από τον κόσμο, η πεποίθηση ότι το Ισραήλ θα μπορέσει να παράγει όλα τα πυρομαχικά που χρειάζεται για τον εαυτό του είναι μια ψευδαίσθηση. Πρώτον, οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες δυσκολεύονται αυτές τις μέρες να εφοδιάσουν τις ίδιες και τους συμμάχους τους, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ και της Ουκρανίας, με όλους τους πυραύλους που χρειάζονται. Δεύτερον, για να μπορέσουν οι ισραηλινές αμυντικές βιομηχανίες να παράγουν μαζικά υλικά όπλων, χρειάζονται πρώτες ύλες από τις οποίες μπορούν να κατασκευαστούν βόμβες και να μην μπορούν να εξαχθούν στο Ισραήλ, και επομένως αυτά τα υλικά πρέπει τελικά να προέρχονται από ξένες χώρες.
