Στην ένταση που επικρατεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και ιδιαίτερα στην επιθετική ρητορική του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, αναφέρεται ένα ακόμη δημοσίευμα της Suddeutsche Zeitung: «Με τους λεονταρισμούς του ο Ερντογάν, ο οποίος πηγαίνει σε εκλογές το αργότερο τον Ιούνιο, ασκεί αναμφίβολα εσωτερική πολιτική. Στοχεύει στον τουρκικό εθνικισμό και στις επί δεκαετίες τεταμένες σχέσεις με τους Έλληνες γείτονες. Είναι όμως επίσης αναμφίβολο ότι η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο έχει μεταβληθεί εις βάρος της Τουρκίας. (…) Εδώ και πολύ καιρό οι ΗΠΑ δείχνουν να κουράζονται στη συναναστροφή τους με έναν τόσο σημαντικό, όσο και δύσκολο εταίρο, όπως η Τουρκία. Διευρύνουν παράλληλα τις σχέσεις τους με την Ελλάδα, όπου έχουν εντείνει τη στρατιωτική παρουσία τους, επεκτείνοντας τις βάσεις τους. Επιπλέον η Ουάσιγκτον προμηθεύει περισσότερα όπλα στην Αθήνα. Σε αυτά περιλαμβάνονται και τα F-35, τα πιο σύγχρονα δυτικά μαχητικά αεροσκάφη».
Υπάρχει και κάτι ακόμη που εξοργίζει τον Ερντογάν, παρατηρεί η εφημερίδα του Μονάχου: «Πρόσφατα οι ΗΠΑ προχώρησαν στην άρση του εμπάργκο όπλων εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία, για πρώτη φορά από το 1987, θα μπορεί και πάλι να προμηθεύεται αμερικανικά όπλα χωρίς περιορισμούς. Αυτό θα μπορούσε να μεταβάλει ακόμη περισσότερο την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, εις βάρος της Τουρκίας».
Κατανόηση για τη θέση της Τουρκίας απέναντι στη Δύση - και ιδιαίτερα στην Ευρώπη - εκφράζει πάντως ο ανταποκριτής της εφημερίδας Tageszeitung στην Κωνσταντινούπολη, σε σημερινό άρθρο του: «Πριν από 20 χρόνια η Τουρκία ήταν μία χώρα που διακαώς ήλπιζε να ενταχθεί στην ΕΕ και επιπλέον ήταν σταθερά εδραιωμένη στο ΝΑΤΟ. Λίγο καιρό αφότου η ΕΕ ξεκίνησε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις το 2005, επήλθε αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία, από τον Γκέρχαρντ Σρέντερ στην Άνγκελα Μέρκελ, και στη Γαλλία από τον Ζακ Σιράκ στον Νικολά Σαρκοζί. Έτσι οι διαπραγματεύσεις τερματίστηκαν εκ των πραγμάτων, ανεξαρτήτως του αν η Τουρκία εκπληρώνει τα κριτήρια ή όχι. Έκτοτε η ενταξιακή διαδικασία έχει παγώσει, και για πολλά κράτη-μέλη η Τουρκία έχει γίνει ένα κράτος-παρίας. Τους τελευταίους μήνες οι Τούρκοι πολίτες πολύ δύσκολα παίρνουν βίζα για τη ζώνη Σένγκεν, ακόμη και αν διατηρούν οικογενειακούς δεσμούς στην ΕΕ. Χωρίς την προστατευτική ομπρέλα της ΕΕ, η Τουρκία θα κατέρρεε οικονομικά, αν είχε εφαρμόσει και εκείνη τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας».
Πηγή: DW
