Η Μέρκελ υπέκυψε στη «λαχτάρα για φυσιολογική ζωή» - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Η καγκελάριος υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις αρχικές της θέσεις και να συναινέσει σε μια προοπτική χαλάρωσης των περιορισμών για να κατευνάσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, αν και η επιδημιολογική κατάσταση παραμένει κρίσιμη
Παράταση του «κλειδώματος» έως τις 28 Μαρτίου από τη μια, αλλά σταδιακή χαλάρωση των μέτρων από την άλλη. Αυτό ήταν τελικά το αποτέλεσμα του συμβιβασμού ανάμεσα στην καγκελάριο Μέρκελ και τους πρωθυπουργούς των 16 γερμανικών κρατιδίων, που προκάλεσε αρκετά πικρόχολα σχόλια στο γερμανικό Τύπο.
Η Ανγκέλα Μέρκελ ήταν μέχρι τώρα στην πιο σκληρή γραμμή θεωρώντας ότι τα οποιαδήποτε μέτρα χαλάρωσης θα μπορούσαν να υπάρξουν μόνο αν ο μέσος εβδομαδιαίος αριθμός των κρουσμάτων ανά 100.000 κατοίκους έπεφτε κάτω από τον «μαγικό αριθμό» 35. Τώρα αυτή η προσέγγιση εγκαταλείπεται και σταδιακά θα αρχίσουν να ανοίγουν ανά περιοχή διάφορες δραστηριότητες. Ηδη άνοιξαν τα κομμωτήρια και τα σχολεία και θα ακολουθήσουν βιβλιοπωλεία, ανθοπωλεία, ινστιτούτα αισθητικής και αργότερα το λιανικό εμπόριο ενώ θα υπάρξει και μεγαλύτερη ελαστικότητα σε ότι αφορά τις κοινωνικές επαφές. Στόχος μετά το Πάσχα (5 Απριλίου) να έχει επιστρέψει μια σχετικάη κανονικότητα. Μόνο όταν ο παραπάνω δείκτης ξεπερνά το 100 θα αποφασίζουν οι τοπικές αρχές να τραβήξουν «χειρόφρενο».
Η ελπίδα είναι ότι με την αύξηση του αριθμού των εμβολιασμένων αλλά και με την παροχή ενός δωρεάν τεστ ανά πολίτη ανά εβδομάδα, η σταδιακή άρση των περιορισμών δεν θα οδηγήσει σε εκτόξευση των κρουσμάτων. Αλλά και οι εμβολιασμοί ακόμα καθυστερούν και η χορήγηση δωρεάν τεστ αποδεικνύεται ιδιαίτερα κοστοβόρα. Αυτή τη στιγμή ο γενικός δείκτης για όλη τη χώρα βρίσκεται σταθερά γύρω στο 65 ενώ ανησυχία προκαλεί κυρίως το γεγονός ότι από τα επιβεβαιωμένα κάθε ημέρα κρούσματα, τα μισά περίπου αφορούν την ιδιαίτερα μολυσματική βρετανική μετάλλαξη.
Για την Ανγκέλα Μέρκελ αυτή είναι μια «ήττα» όπως εκτιμά η πλειοψηφία των γερμανικών ΜΜΕ, που οφείλεται τόσο στην τεράστια κόπωση του πληθυσμού από τα απανωτά lockdown αλλά και στην πίεση συγκεκριμένων κλάδων της οικονομίας, κυρίως του εμπορίου για άνοιγμα έστω και με ρίσκο, προκειμένου να αποφευχθεί ένα μαζικό κύμα πτωχεύσεων μέσα στην άνοιξη. Οταν ξεκίνησαν τα αυστηρά μέτρα ο δείκτης ήταν στο 68 και αυτό αποδεικνύει ότι οι συγκεκριμένες μέθοδοι τελικά αποδείχτηκαν ελάχιστα αποτελεσματικές.
Αυτό που συμβαίνει στη Γερμανία είναι ενδεικτικό και για τη συνολικότερη εικόνα στην Ευρώπη. Οι πολίτες «λαχταρούν μια επιστροφή σε μια πιο φυσιολογική ζωή» όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά και δείχνουν έτοιμοι να διακινδυνεύσουν, έως ένα βαθμό τουλάχιστον, ελπίζοντας να συμβεί κάτι τέτοιο. Μερίδα του πολιτικού κόσμου, όπως ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ, ο οποίος επίσης ήταν από τους πιο επιφυλακτικούς απέναντι στην προοπτική της χαλάρωσης επιστράτευσαν και πάλι τις εκκλήσεις περί της «ατομικής ευθύνης», προκειμένου να αποποιηθούν προκαταβολικά τις ευθύνες τους για το ενδεχόμενο μιας νέας επιδείνωσης της πανδημίας.
Ολοι συμφωνούν ότι αν μετά από κάποιες εβδομάδες ο αριθμός των κρουσμάτων εκτιναχτεί εκ νέου προς τα πάνω, τότε η κοινωνική δυσαρέσκεια θα ακολουθήσει ανάλογη πορεία και οι πολιτικές αποφάσεις θα είναι ακόμα πιο δύσκολες. Ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς ότι η χώρα μπαίνει πλέον στο κρίσιμο εξάμηνο πριν τις εθνικές εκλογές του ερχόμενου Σεπτεμβρίου.
