Χωράει η Ουγγαρία στην ΕΕ; - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Η απόφαση του Βίκτορ Ορμπαν για την αποχώρηση του κόμματος του από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ξυπνά σε πολλούς στην Ευρώπη δυσάρεστες αναμνήσεις από την ανάλογη πορεία των Βρετανών συντηρητικών, που αποδείχτηκε τελικά προάγγελος του Brexit.
Hταν μια απόφαση, που δεν εξέπληξε πολλούς. Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος έχει βρεθεί συχνά στο στόχαστρο της Κομισιόν για τον τρόπο που κυβερνά τη χώρα του, αποφάσισε τελικά να κάνει πράξη αυτό, που είχε υπονοήσει αρκετές φορές στο παρελθόν. Το κόμμα του (Fidesz) αποχωρεί από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) την «Διεθνή» της Κεντροδεξιάς στο Ευρωκοινοβούλιο. «Αν δε μας θέλετε εσείς δεν έχουμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε να παραμένουμε ανάμεσά σας» έγραψε ο «Βικτάτορας», όπως τον έχουν αποκαλέσει συχνά, δίνοντας τέλος σε μια ταραγμένη σχέση που κρατάει εδώ και χρόνια.
Το Fidesz ήταν εδώ και αρκετό καιρό ξένο σώμα μέσα στο ΕΛΚ και η ιδιότητα του μέλους του είχε ουσιαστικά «παγώσει» αν και οι ευρωβουλευτές του συνέχιζαν να υπολογίζονται ως μέλη της ισχυρότερης ομάδας του ευρωκοινοβουλίου. Ανάμεσα σε εκείνους που είχαν εμποδίσει μέχρι τώρα την εκδίωξη του από το ΕΛΚ ήταν κυρίως οι ευρωβουλευτές της Χριστιανοδημοκρατίας από τη Γερμανία και την Αυστρία. Αυτό για δύο λόγους. Ο ένας ήταν πρακτικός. Οσο μεγαλύτερη είναι μια ομάδα στο κοινοβούλιο, τόσο περισσότερα είναι τα προνόμια της, αλλά και η χρηματοδότησή της.
Ο δεύτερος λόγος ήταν πιο πολιτικός. Σε πολλούς η ιστορία έχει αρχίσει να θυμίζει την αποχώρηση των Βρετανών συντηρητικών (Τόρις) από το Λαϊκό Κόμμα, που αποφασίστηκε το 2009 και κατά πολλούς ήταν ο προάγγελος του Brexit, τον οποίο και αγνόησαν τότε οι ευρωπαϊκές ηγεσίες με τα γνωστά αποτελέσματα.
Μπορεί ο Ορμπαν να σκέφτεται κάτι αντίστοιχο; Μπορεί δηλαδή να σχεδιάζει μεσοπρόθεσμα την αποχώρηση της χώρας του από την ΕΕ; Η αλήθεια είναι ότι μια σειρά από ενέργειές του δείχνουν ότι δεν παίρνει και τόσο σοβαρά την Ενωση και τη συνοχή της. Την έχει άλλωστε παρομοιάσει με τη Σοβιετική Ενωση, προκαλώντας οργή στις Βρυξέλλες. Η διαφωνία και ανυπακοή του τελικά στο προσφυγικό, οι στενές σχέσεις με τη Μόσχα, το μπλόκο που επιχείρησε στο Ταμείο Ανάκαμψης και εσχάτως η στάση του στο θέμα του εμβολιασμού, όπου αγόρασε δόσεις τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Κίνα δείχνουν μια τάση να έρχεται διαρκώς σε αντιπαράθεση με τη θεσμική Ευρώπη και να δοκιμάζει τις αντοχές της. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις προσβλητικές επιθέσεις κατά καιρούς εναντίον Ευρωπαίων πολιτικών, με αποκορύφωμα την χυδαία εκστρατεία εναντίον του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ το 2019 πριν από τις ευρωεκλογές.
Αν κάτι τον κρατάει στην Ευρώπη είναι φυσικά τα κονδύλια που έρχονται από τις Βρυξέλλες και τα οποία όπως κατά καιρούς έχει καταγγελθεί φροντίζει να καταλήγουν συχνά σε ανθρώπους του δικού του συστήματος διαπλοκής.
Προς το παρόν αυτό που αναμένουν να δουν όλοι είναι σε ποιά ομάδα θα ενταχθούν οι 12 ευρωβουλευτές του Fidesz. Ο Ορμπαν είχε στείλει πρόσφατα επιστολή στην ηγέτιδα των ακροδεξιών «Αδελφών Ιταλών» Tζιόρτζια Μελόνι, η οποία προεδρεύει και της ομάδας των «Ευρωπαίων Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών» στην οποία και ανήκει το επίσης εθνολαϊκιστικό πολωνικό κυβερνών κόμμα Νόμου και Δικαιοσύνης και άλλα μικρότερα κόμματα αντίστοιχης ιδεολογικής κατεύθυνσης. Αν το Fidesz ενταχθεί εκεί η συγκεκριμένη ομάδα θα φτάσει τους 74 από τους 62 ευρωβουλευτές που διαθέτει σήμερα. Σε ότι αφορά τα μελλοντικά του σχέδια αυτά θα μπορούσαν να διαφανούν αν επικρατήσει και στις επόμενες βουλευτικές εκλογές στη χώρα του που κανονικά θα πρέπει να γίνουν την άνοιξη του 2022.
