Οpenlux: Νέες αποκαλύψεις για το Λουξεμβούργο ως φορο-παράδεισο - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Εξι περίπου χρόνια μετά τα περιβόητα Luxleaks που είχαν κλονίσει και την αξιοπιστία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ έρχονται τώρα νέες αποκαλύψεις ευρωπαϊκών εφημερίδων για τη συνέχιση της δράσης του Μεγάλου Δουκάτου ως παραδείσου φοροαποφυγής και ξεπλύματος χρήματος.
Τι κοινό έχουν ο Μπραντ Πίτ, η Αντζελίνα Τζολί, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, η Σακίρα, ο πρίγκηπας της Σαουδικής Αραβίας, η Κλόντια Σίφερ και ο Τάιγκερ Γουντς με πολυεθνικές όπως oι Pfizer, Αmazon, KFC, Hermes, Decathlon και πολλές ακόμα. Μα φυσικά λογαριασμούς στο Λουξεμβούργο. Οχι ως φυσικά πρόσωπα η επώνυμες εταιρίες. Αλλά ως εικονικές εταιρίες, που δεν χρειάζονται να έχουν τίποτε περισσότερο από μια διεύθυνση... ένα γραμματοκιβώτιο. Αυτή είναι η πιο απλή μέθοδος. Υπάρχουν και άλλες πιο σύνθετες με την σύσταση Ιδρυμάτων, Ταμείων κλπ. Με αυτό τον τρόπο κάποιοι «υπερ-πλούσιοι» αποφεύγουν τη φορολόγηση στην πραγματική τους κατοικία ή έδρα και το τραπεζικό σύστημα της χώρας μπορεί να υπερηφανεύεται για την ευρωστία του.
Μετά τα Luxleaks του 2014, όταν μάλιστα πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ένας πολιτικός από το Λουξεμβούργο τώρα έρχονται τα Openlux. Πρόκειται για στοιχεία από νέες έρευνες μεγάλων εφημερίδων της Ευρώπης (Suddeutsche Zeitung-Γερμανία, Le Soir-Βέλγιο, Le Monde-Γαλλία, Miami Herald-ΗΠΑ, Woxx-Λουξεμβούργο) που αποδεικνύουν ότι παρά τις υποσχέσεις που είχαν δοθεί τότε, το Μεγάλο Δουκάτο συνεχίζει να λειτουργεί ως φορολογικός παράδεισος, προσελκύοντας κεφάλαια τρισεκατομμυρίων με αποτέλεσμα άλλες χώρες της ΕΕ να χάνουν έσοδα ύψους περίπου 10 δισεκατομμυρίων λόγω της φοροαποφυγής.
Εδώ φαίνεται πως οι αρχές της χώρας των 600.000 κατοίκων παραπήραν στα σοβαρά τη φράση του εθνικού τους ύμνου «Ευχόμαστε να παραμείνουμε αυτό που είμαστε». Μετά το σκάνδαλο του 2014 υποσχέθηκαν να αλλάξουν τακτική, αλλά στη συνέχεια επέστρεψαν στα παλιά. Βεβαίως η κυβέρνηση της χώρας αντέδρασε στις κατηγορίες, που δημοσιεύονται στον τύπο περί ξεπλύματος χρήματος ως αβάσιμες και αναπόδεικτες.
Αλλά τα στοιχεία που δημοσιεύονται είναι μάλλον συντριπτικά. Αλλωστε και το ευρωκοινοβούλιο είχε καλέσει πριν από περίπου ένα χρόνο τις αρχές του κρατιδίου να πάρουν πιο αποφασιστικά μέτρα αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου, χωρίς όμως να το κατονομάζουν. Απλώς το «φωτογράφιζαν».
Τώρα η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι προαναφερθείσες εφημερίδες είναι ιδιαίτερα σκληρή, αφού για παράδειγμα η Suddeutsche Zeitung ουσιαστικά κάνει λόγο για μια τεράστια αδικία και κλοπή εσόδων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τη στιγμή μάλιστα που αυτά τα χρήματα συχνά λείπουν στη μάχη κατά της πανδημίας. Η ίδια εφημερίδα αφήνει σαφή υπονοούμενα κατά του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αφού όπως χαρακτηριστικά λέει ήταν κατά το διάστημα της θητείας του, τόσο ως υπουργός Οικονομικών (1989-2009) όσο και ως πρωθυπουργός (1995-2013), που το Δουκάτο αναδείχθηκε χάρις στις ειδικές ρυθμίσεις και φορολογικές συμφωνίες σε παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κέντρο και άρχισε να συναγωνίζεται άλλους ευρωπαϊκούς (Μάλτα, Ολλανδία, Νήσος του Ανδρός) αλλά και υπεράκτιους παραδείσους (Νησιά Κέυμαν, Παναμάς κλπ).
Οι δημοσιογράφοι που συγκέντρωσαν και μελέτησαν τα στοιχεία παραδέχονται ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να τα βάλει κανείς με τους μαέστρους της φοροαποφυγής παγκοσμίως. Τονίζουν ωστόσο ότι αυτό είναι μια απόφαση που η Πολιτική οφείλει επιτέλους να πάρει. Προειδοποιούν μάλιστα ότι το αίσθημα αδικίας που δημιουργούν τέτοια φαινόμενα στους πολίτες, ειδικά σε περιόδους παγκόσμιας κρίσης όπως οι τωρινοί θα μπορούσαν να αποτελέσουν ιδανικό έδαφος για συνωμοσιολόγους και λαϊκιστές.
«Οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση ότι πληρώνουν πολλά, αλλά εισπράττουν λίγα ως αντάλλαγμα περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ταυτόχρονα, οι πλούσιες πολυεθνικές γίνονται πλουσιότερες και πλουσιότερες κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ πολλές από αυτές έχουν τελειοποιήσει την τέχνη της νόμιμης φοροαποφυγή. Κάθε λαϊκιστής μπορεί να το εκμεταλλευτεί κατασκευάζοντας ένα κοινωνικά εκρηκτικό μίγμα», σχολιάζει η εφημερίδα
