Τι συμβαίνει όταν η Γερμανία εξάγει ΙΧ στην Κίνα - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
Τέσσερα στα δέκα οχήματαm που εξάγει η Γερμανία κατευθύνθηκαν το 2020 προς την Κίνα. Η τάση είναι σταθερά αυξητική και εξηγεί πολλές από τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Μέρκελ.
Στο βιβλίο τους «Ποιοί κινούν τα νήματα στην Ευρώπη» οι δημοσιογράφοι Κέρστιν Γκάμελιν και Ραϊμουντ Λεβ είχαν περιγράψει με στοιχεία, τον τρόπο με τον οποίο η Ανγκέλα Μέρκελ είχε κατορθώσει να αναβάλει αποφάσεις της ΕΕ για τη θέσπιση πιο αυστηρών ορίων για τις εκπομπές ρύπων των αυτοκινήτων στην Ευρώπη. Ο λόγος ήταν ότι οι εκπρόσωποι της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας της είχαν «σφυρίξει» ότι δεν θα προλάβαιναν να συμμορφωθούν τόσο γρήγορα με τις σχετικές προδιαγραφές και θα έχαναν σημαντικό έδαφος απέναντι στους ανταγωνιστές από άλλες χώρες και άλλες ηπείρους.
Η αγάπη της καγκελαρίου για τον κλάδο είναι γνωστή και αδιαμφισβήτητη. Εχει βεβαίως λογική, αφού ο συγκεκριμένος τομέας της βιομηχανίας θεωρείται «ραχοκοκκαλιά» των γερμανικών εξαγωγών και της οικονομίας συνολικά. Πολλές υπόνοιες υπάρχουν ακόμα και για το τι ακριβώς γνώριζαν οι Γερμανοί υπουργοί σε σχέση με το σκάνδαλο «Dieselgate», με τα πειραγμένα λογισμικά μέτρησης των εκπομπών αερίου, που αποκαλύφθηκαν τελικά από τις αμερικανικές αρχές και οδήγησαν σε πρόστιμα δισεκατομμυρίων.
Θα πρέπει λοιπόν να έχει κανείς αυτή την «ειδική σχέση» στο μυαλό του για να κατανοήσει την σταθερή προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να διατηρήσει στενούς δεσμούς με την Κίνα, αγνοώντας αιτιάσεις για στρουθοκαμηλισμό απέναντι στις αυταρχικές μεθόδους διακυβέρνησης από το Πεκίνο. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης ήταν η τεράστια εμπορική συμφωνία ΕΕ-Κίνας, που κατάφερε να διασφαλίσει η κυρία Μέρκελ στα τέλη του περασμένου χρόνου κυριολεκτικά στο «παρά πέντε» της γερμανικής προεδρίας της ΕΕ και ασκώντας αφόρητες πιέσεις προς τις Βρυξέλλες και το Παρίσι. Η καγκελάριος έχει ανοικτά εκφράσει την άποψη ότι η Κίνα θα εξελίσσεται τα επόμενα χρόνια σε ολοένα και σημαντικότερο παγκόσμιο «παίκτη».
Τα στοιχεία, που δόθηκαν στη δημοσιότητα αυτές τις ημέρες σε σχέση με την πορεία των γερμανικών εξαγωγών αυτοκινήτων παγκοσμίως, ρίχνουν ακόμα περισσότερο φως στην στάση του Βερολίνου. Τέσσερα στα δέκα οχήματα που πωλήθηκαν εκτός Γερμανίας τη δύσκολη χρονιά 2020 κατευθύνθηκαν προς την αγορά της Κίνας. Από τα 14,16 εκατομμύρια που εξήγαγαν οι τρεις μεγάλες ομάδες εταιριών (Volkswagen, Daimler, BMW) τα 5,4 εκατομμύρια θα κυκλοφορούν στο μέλλον με πινακίδες Κίνας. Και οι τρεις είδαν αυξήσεις στα ποσοστά πωλήσεων τους, παρά τη μικρή πτώση σε απόλυτους αριθμούς, κατά 250.000 αυτοκίνητα σε σχέση με το 2019. Ετσι κι αλλιώς το 2020 ήταν μια πολύ περίεργη χρονιά με μεγάλες απώλειες για αρκετούς κλάδους της βιομηχανίας.
Οι εκτιμήσεις όλων των ειδικών συγκλίνουν στο ότι η σινική αγορά θα συνεχίσει να είναι ζωτικής σημασίας για τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Σύμφωνα με τις προβλέψεις των ειδικών του κλάδου το 203ο τα γερμανικά αυτοκίνητα, που θα εξαχθούν προς την Κίνα πιθανώς να έχουν ξεπεράσει ακόμα και τα 10 εκατομμύρια.
Ο καθηγητής Φέρντιναντ Ντούντενχέφερ από το Κέντρο Ερευνών Αυτοκίνησης σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Αουγκσμπούργκερ Αλγκεμάινε» ουσιαστικά προειδοποιεί την κυβέρνηση του Βερολίνου να μην παρασυρθεί από την αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ και εγκαταλείψει αυτή τη φιλική στάση απέναντι στο Πεκίνο για να ικανοποιήσει τον Τζο Μπάιντεν. «Η επιτυχία και η μεγέθυνση της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, όπως και η ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τη σχέση με την Κίνα» δηλώνει χαρακτηριστικά ο καθηγητής, επαινώντας έμμεσα την επιλογή της Μέρκελ, η οποία έδειξε να θέλει να «κλειδώσει» προς το τέλος της θητείας της μια στενή εμπορική σχέση με την Κίνα, ως παρακαταθήκη για τον όποιο διάδοχό της.
Ο Ντούντενχέφερ φτάνει μάλιστα τόσο μακριά, ώστε να δηλώσει ότι δε μπορεί να φανταστεί μέλλον για την VW και την Audi χωρίς την Κίνα, ενώ πιθανώς κάτι τέτοιο να ισχύσει τα επόμενα χρόνια και για την BMW. O καθηγητής αναφέρεται και στην πρόσφατη συμφωνία-μαμούθ, που σύναψε η Κίνα με τις χώρες του ASEAN αλλά και με την Ιαπωνία και την Κορέα, που θα δώσει πρόσθετα πλεονεκτήματα σε εταιρίες όπως οι HONDA, Toyota, Nissan. Κάτι που θα είναι αφελές να αγνοήσει η γερμανική πλευρά.
Σε ότι αφορά τις κατηγορίες για τις ωμές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η άποψη του καθηγητή ταυτίζεται με εκείνη πολλών μάνατζερ του χώρου. Παίρνοντας αποστάσεις από την Κίνα η Γερμανία και η ΕΕ δεν θα βελτιώσουν την κατάσταση. Χρειάζεται «πραγματισμός και ρεαλιστική προσέγγιση των δεδομένων». Κάτι που η Ανγκέλα Μέρκελ έχει αποδείξει ότι το καταφέρνει μια χαρά. Το μπαλάκι θα βρεθεί σε λίγους μήνες στον πολιτικό, που θα τη διαδεχτεί.
