Κορωνοιός: Ξεσαλώνουν οι συνομωσιολόγοι στη Γερμανία - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού

H γερμανική κυβέρνηση είναι πλέον αντιμέτωπη με ένα αυξανόμενο κύμα δυσαρέσκειας για τα περιοριστικά μέτρα και ανησυχεί από την πολιτική παρέμβαση ακροδεξιών δημαγωγών με στόχο να επηρεαστεί πρωτίστως η γενιά των απολιτίκ

Περίπου 17.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν το Σάββατο στο Βερολίνο για να διαδηλώσουν εναντίον των περιοριστικών μέτρων κατά τη πανδημίας, την ίδια ώρα που τα κρούσματα στη χώρα ανέβαιναν κατακόρυφα, πλησιάζοντας τετραψήφιο νούμερο. Η συγκέντρωση ήταν ότι πιο ετερόκλητο μπορεί να
φανταστεί κανείς και διαλύθηκε σχετικά ήσυχα μετά την απαγόρευσή της από τις αρχές, αφού κανένας από τους κανόνες υγιεινής δεν τηρείτο.

Ομως το περιστατικό αυτό αποκαλύπτει και το μεγάλο δίλημμα στο οποίο έχουν «στριμωχτεί» αυτές τις ημέρες οι γερμανικές αρχές. Από τη μια τα κρούσματα ανεβαίνουν λόγω του ανοίγματος των συνόρων, της μεγαλύτερης κινητικότητας, της επιστροφής εκδρομέων από άλλες χώρες και της γενικότερης συνολικής χαλάρωσης. Κι από την άλλη οι συνωμοσιολόγοι εκμεταλλεύονται τη δυσφορία ενός σημαντικού κομματιού της κοινής γνώμης για να κατέβουν στους δρόμους και να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την κατάσταση. Στη συνάθροιση του Σαββάτου κυριάρχησαν τα σύμβολα της ακορδεξιάς οργάνωσης Pegida, αλλά δίπλα τους μπορούσες να βρεις και σημαίες με ουράνια τόξα και εικόνες του Μπομπ Μάρλεϋ. Το μόνο
που ήταν σχεδόν απίθανο να δεις ήταν οι υποχρεωτικά προβλεπόμενες για τέτοιες εκδηλώσεις μάσκες.

Οταν οι συγκεντρωμένοι άρχισαν να διαλύονται οι ομιλητές καλούσαν την κυβέρνηση Μέρκελ να παραιτηθεί και φώναζαν το σύνθημα «Είμαστε ο Λαός», σε ανάμνηση του αντίστοιχου της περιόδου κατάρρευσης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, που οδήγησε στην ένωση των δύο Γερμανιών. Η ακροδεξιά, που στην αρχή της πανδημίας είχε «λουφάξει« και μάλιστα έδειχνε να υποχωρεί και δημοσκοπικά, βλέπει τώρα μια ευκαιρία αντεπίθεσης. Τα επιχειρήματα θυμίζουν κατά πολύ εκείνα που έχει
χρησιμοποιήσει κατά καιρούς και ο Ντόναλντ Τραμπ. Από το «ο ιός δεν υπάρχει» μέχρι το ότι είναι αποτέλεσμα κάποιων ξένων δυνάμεων, που θέλουν να φυλακίσουν το λαό. Οι εκφραστές τέτοιων θεωριών δηλώνουν «υπέρμαχοι της ελευθερίας» αλλά και «αντικομφορμιστές» ταυτόχρονα.

Αντίστοιχα φαινόμενα εμφανίζονται βεβαίως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Μπορεί η πλειοψηφία των Γερμανών να μην τα υιοθετεί και να δηλώνει μάλιστα σε ποσοστό περίπου 60% ανήσυχη από την «θανάσιμη ανεμελιά» ορισμένων, όπως χαρακτηριστικά την αποκάλεσε το περιοδικό «der Spiegel», η οποία θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, αλλά όπως φαίνεται σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις υπάρχει και ένα σημαντικό ποσοστό, που τείνει να ανοίξει τα αυτιά του σε τέτοιες θεωρίες και να ακολουθήσει εκκλήσεις ανυπακοής, κουρασμένο από τους πολύμηνους περιορισμούς της κοινωνικής ζωής, αλλά και φοβισμένο από τις ολέθριες οικονομικές συνέπειες της καραντίνας.

Ειδικά ένα κομμάτι της απολιτίκ νεολαίας, που αισθάνεται λιγότερα απειλούμενο από τον Sars-cov-2, απλά «ζητάει πίσω τον τρόπο ζωής», στον οποίο είχε συνηθίσει μέχρι πριν από μερικούς μήνες.
Πάντως ο προβληματισμός στις τάξεις του κυβερνητικού συνασπισμού παραμένει και διαφαίνονται και κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις ως προς την αντιμετώπιση τέτοιων διαμαρτυριών. Ενώ ο υπουργός Υγείας Γιενς Σπαν δήλωσε ότι θα πρέπει να μπορούν να γίνονται διαδηλώσεις, αλλά με τήρηση των μέτρων υγιεινής, ο υπουργός Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ ζήτησε την επόμενη φορά μια πιο σκληρή απάντηση από την αστυνομία.