ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Η άλλη Αμερική - Οι άγνωστες πτυχές ενός ακήρυχτου κοινωνικού πολέμου

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική ανάλυση του Δημοσθένη Γκαβέα, η οποία μας βοηθάει να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στις ΗΠΑ, δημοσιεύει το huffingtonpost.gr. Μια ιστορική αναδρομή που ρίχνει φως σε όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν τις άγνωστες πτυχές της κοινωνικής ζωής των ΗΠΑ. 

Όλα εκείνα, που για δεκαετίες κρατήθηκαν επιμελώς κρυμμένα κάτω από το χαλάκι της κοινωνικής ευημερίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. 

 

 

Η άλλη Αμερική - Η διαχρονική προσπάθεια αποκλεισμού των Μαύρων και ο συστημικός ρατσισμός στις ΗΠΑ

 

Πριν από 35 χρόνια, στις 13 Μαΐου του 1985 ένα ελικόπτερο της αστυνομίας βομβάρδισε με εκρηκτικά μια περιοχή αφροαμερικανών στη Φιλαδέλφεια.Στόχος της επίθεσης ήταν μια ριζοσπαστική ομάδα για την απελευθέρωση των Μαύρων με οικολογικές προσεγγίσεις ονόματι MOVE. Αποτέλεσμα της επίθεσης ήταν να πεθάνουν, να καούν ζωντανοί έξι ενήλικες και πέντε παιδιά, ενώ ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο (61 σπίτια) ισοπεδώθηκε και 250 άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Την εντολή την έδωσε ο δήμαρχος της πόλης. Ήταν ο πρώτος μαύρος δήμαρχος της Φιλαδέλφειας, ο Wilson Goode.

Φέτος ο Wilson Goode με επιστολή του στον Guardian ζητάει συγγνώμη(αν και δεν παραδέχεται πως έδωσε την εντολή για τον βομβαρδισμό) και υπογραμμίζει πως αυτό το περιστατικό θα στοιχειώνει για πάντα τη συνείδησή του. 

Καλεί δε ακόμη και σήμερα τους αξιωματούχους της πόλης νυν και πρώην να κάνουν το ίδιο προκειμένου να υπάρξει συμφιλίωση και να αρχίσουν να επουλώνονται οι πληγές.

 


Δώδεκα ημέρες μετά το γράμμα του μαύρου πρώην δημάρχου που καλούσε σε συμφιλίωση, ένας αφροαμερικανός, ο Τζορτζ Φλόιντ πέθανε στα χέρια ενός λευκού αστυνομικού στη Μινεάπολη προκαλώντας κύμα αντιδράσεων και εξεγέρσεων μεταξύ της αφροαμερικανικής κοινότητας σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ, με τον πρόεδρο Τραμπ να δηλώνει πως θα κατεβάσει τον στρατό στους δρόμους προκειμένου να επαναφέρει την τάξη. 

Η συσσώρευση θυμού και χρόνων αδικίας και καταπίεσης, καθώς και η έλλειψη ενός ουσιαστικού και ισχυρού μαύρου κινήματος,έχει αφήσει ένα κενό το οποίο διάφορες ομάδες προσπαθούν να καλύψουν, ενώ οι αυθόρμητες και θυμικές αντιδράσεις των αφροαμερικανών κινδυνεύουν να χειραγωγηθούν χωρίς να αποκλείεται να προκαλέσουν συστημικές αλλαγές στο αμερικάνικο σύστημα και διακυβέρνηση. Άλλωστε οι νέοι μαύροι ακτιβιστές δεν έχουν κρύψει το όραμά τους για μια «μαύρη άνοιξη» στις ΗΠΑ και ο διχασμός στην αμερικάνικη κοινωνία φαίνεται να είναι πιο έντονος από ποτέ. 

 

Νόμος και τάξη και συστημικός ρατσισμός 

Ένα από τα πράγματα που δεν είναι γνωστό στην πλειονότητα του κόσμου, σε σχέση με τις επαναλαμβανόμενες φυλετικές και κοινωνικές συγκρούσεις στις ΗΠΑ είναι η διαχρονική εμπλοκή του λευκού κατεστημένου και των θεσμών από τους οποίους αυτό εκπροσωπείται, στη δημιουργία και τη διατήρηση των γκέτο, του χωρο - κοινωνικού διαχωρισμού και αποκλεισμού των αφροαμερικανών και πλέον και άλλων μειονοτήτων στη Βόρεια Αμερική. 

Αυτός ο φυλετικός και κοινωνικός διαχωρισμός έχει καταδικάσει, όχι μόνο τους αποδέκτες αυτής της απάνθρωπης και άνισης μεταχείρισης, αλλά και ολόκληρη την αμερικάνικη κοινωνία στο να ζει σε μια κατ΄ επίφαση δημοκρατία όπου τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα καταπατούνται ή περιορίζονται ανάλογα με τις εντολές της εκάστοτε ηγεσίας. Αυτό επηρεάζει τόσο τους λευκούς όσο και για τους έγχρωμους προς όφελος μιας αδιάφορης για τον λαό ελίτ. 

Αυτή η ελίτ “έπαιζε” πάντοτε με την ανασφάλεια της μεσαίας και εργατικής τάξης χρησιμοποιώντας ως μέσο εκφοβισμού την εκ προμελέτης δημιουργία μιας underclass, ενός υποπρολεταριάτου, που ακούει στο όνομα αφροαμερικανική κοινότητα. Για παράδειγμα ένα από τα επιχειρήματα, τα οποία εδώ και χρόνια εκφέρονται τόσο από τους Δημοκρατικούς, όσο και από τους Ρεπουμπλικανούς, ενίοτε με διαφορετική και συγκεκαλυμμένη φρασεολογία, είναι ότι οι φόροι της μεσαίας τάξης χρηματοδοτούν τα επιδόματα των μαύρων που επαναπαύονται σε αυτά και υποστηρίζουν τον τεμπέλικο και ανεύθυνο τρόπο ζωής τους, με τη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ και ως γνωστόν επειδή η αργία μήτηρ πάσης κακίας το έγκλημα είναι το επόμενο βήμα.  


Σήμερα στον 21ο αιώνα υπάρχουν γειτονιές στις ΗΠΑ που είναι κυριολεκτικά τριτοκοσμικές. Γειτονιές στις οποίες νεαροί μαύροι Αμερικανοί πολίτες, είναι αγράμματοι, αναλφάβητοι, που δεν ξέρουν πως να φάνε με πιρούνι και μαχαίρι, των οποίων η μόνη προοπτική είναι η ζωή στο γκέτο και ό,τι αυτή συνεπάγεται, δηλαδή θάνατος είτε από ναρκωτικά, είτε από όπλο ή από ασθένειες που σχετίζονται με τον αλκοολισμό ή την κακή διατροφή και φυσικά η φυλακή είναι μονόδρομος για πολλούς. 

Το ερώτημα που αναπόφευκτα τίθεται είναι πώς αυτή η φυλετική ομάδα δεν κατάφερε να ανελιχθεί όπως έκαναν άλλες εθνικές ομάδες, δεδομένου ότι η Αμερική συγκροτείται από ένα συνονθύλευμα λαών και ως γνωστόν στάθηκε στα πόδια της από την εργασία των εκατομμυρίων μεταναστών που την επέλεξαν για νέα πατρίδα. Πώς τα κατάφεραν αυτοί και οι έγχρωμοι ξέμειναν στην κατεστημένη πλέον φτώχεια τους; 

 

Αμερικανοποίηση


Η ενσωμάτωση των πρώτων μεταναστών, από τη νότια και ανατολική Ευρώπη, στις ΗΠΑ, οι οποίοι προέρχονταν από χαμηλά κοινωνικό-οικονομικά στρώματα επιτεύχθηκε χάρη στους μηχανισμούς του Δημοκρατικού κόμματος και της CIA. 

Το κίνημα για την αμερικανοποίηση των μεταναστών ως επί το πλείστον στη βιομηχανία σχεδιάστηκε προκειμένου να αποτρέψει την όποια διαρροή αυτών στο σοσιαλιστικό κόμμα αλλά και για να τους ωθήσει να μάθουν τη γλώσσα και τα αμερικανικά προτεσταντικά ήθη και να γίνουν πιο παραγωγικοί.  

Ήταν ο 28ος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Γούντροου Ουίλσον (Woodrow Wilson) όταν στις 4 Ιουλίου του 1915 την Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ χρησιμοποίησε το σλόγκαν «Πολλοί λαοί, ένα έθνος» (Many Peoples, One Nation). Ήρθε σε αντίθεση με την ελίτ των Ρεπουμπλικάνων, τους λευκούς αγγλοσάξονες προτεστάντες (WASPs)  (White Anglo-Saxon Protestants) και οι Δημοκρατικοί συνέχιζαν να κερδίζουν τις εκλογές, αφού τα παιδιά των νέων Ευρωπαίων μεταναστών θα γίνονταν οι μελλοντικοί ψηφοφόροι τους. 

Ωστόσο πάντα υπήρχε αντιπαλότητα μεταξύ των διάφορων εθνικών ομάδων και έντονη η εθνική συνείδηση σε σχέση με την παλιά πατρίδα. 

 

 

Το κράχ του 1929 μια νέα αρχή, αλλά όχι για όλους

 


 Το κραχ του 1929 έφερε τα πάνω κάτω στην Αμερική. Το New Deal του 32ου προέδρου των ΗΠΑ, του Δημοκρατικού Φραγκλίνου Ρούσβελτ είναι μνημειώδες. Ένα από τα μέτρα που πήρε, το 1933 ήταν η χορήγηση φθηνών στεγαστικών δανείων σε μια προσπάθεια να στηρίξει τον κατασκευαστικό τομέα, αλλά και να αποφύγει τυχόν εξεγέρσεις από όσους έχασαν τα σπίτια τους σε κατασχέσεις. Όμως υπήρχε μια όχι και τόσο ανομολόγητη παράμετρος και αυτή αφορούσε στον προγραμματισμένο κρατικό – θεσμικό διαχωρισμό μεταξύ λευκών και μαύρων. 

 

 

Διαβάστε τη συνέχεια στο huffingtonpost.gr

Διαβάστε επίσης

ΕΕ προς Τουρκία για τις γεωτρήσεις: «Σεβαστείτε την κυριαρχία της Κύπρου και της Ελλάδας στα ύδατα τους»Κόσμος

  Ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική  Ζοζέπ Μπορέλ  στρέφεται κατά της Τουρκίας με αφορμή τις νέες γεωτρήσεις που έχει εξαγγείλει   Να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικ...

HΠΑ: Ξεφεύγει η κατάσταση! Στρατός με βαρύ οπλισμό στην Ουάσινγκτον – Χαμός και πάλι έξω από τον Λευκό Οίκο (video)Κόσμος

  Ο Τραμπ ανακοίνωσε την ανάπτυξη στρατιωτών με βαρύ οπλισμό στην Ουάσινγκτον. Ξεκάθαρο μήνυμα πως θα κάνει το ίδιο και για άλλες πόλεις. Φθορές στην “εκκλησία των προέδρων” από δι...

Οι «αντάρτες της τέχνης» και τα γκράφιτι της καραντίνας – Ρεπορτάζ του Κώστα ΑργυρούΠολιτισμός

   Οι γκραφιτάδες που χρωμάτισαν με τις παρεμβάσεις τους τις ημέρες της καραντίνας πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, με αιχμή συνήθως την υποστήριξη των εργαζόμενων της υγείας και την αργο...

Πάνω σε άλογο η πρώτη δημόσια εμφάνιση μετά την καραντίνα για την 94χρονη ΕλισάβετΚόσμος

Την πρώτη δημόσια εμφάνιση της μετά το lockdown του κορονοϊού, πραγματοποίησε η Βασίλισσα Ελισάβετ της Μεγάλης Βρετανίας στους κήπους του ανακτόρου της στο Windsor δυτικά του Λονδί...

Νέο περιστατικό αστυνομικής βίας στις ΗΠΑ: Χρησιμοποίησαν τέιζερ σε ζευγάρι στην Ατλάντα (βίντεο)Κόσμος

Στην απόλυση δύο αστυνομικών και στην απενεργοποίηση σε γραφείο άλλων τριών προχώρησε την Κυριακή ο δήμαρχος της Ατλάντα, σε συνεργασία με την ηγεσία της αστυνομίας στην περιοχή. Ο...