Οι ψαράδες της Ιρλανδίας εκπέμπουν σήμα κινδύνου - Ρεπορτάζ του Κώστα Αργυρού
«Μη μας γυρνάτε την πλάτη» λένε στην κυβέρνηση του Δουβλίνου οι τέσσερεις μεγάλες οργανώσεις του χώρου, ζητώντας περισσότερα μέτρα στήριξης λόγω κορωνοϊού
H αλιευτική βιομηχανία αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομίας του «Πράσινου Νησιού» απασχολώντας 16.500 ανθρώπους και συνεισφέροντας περίπου 1,2 δισ. ευρώ στο ΑΕΠ της χώρας. Οπως και σε άλλες «θαλασσινές» χώρες η πανδημία έχει επιφέρει ένα πολύ βαρύ πλήγμα στον κλάδο.
«Η ζήτηση έχει μειωθεί σε τέτοιο βαθμό, που ορισμένοι ψαράδες δεν λαμβάνουν καν προσφορές για τα ψάρια που έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή τους για να πιάσουν. Το κλείσιμο των χώρων πώλησης, όπως εστιατόρια, αγορές και άλλα καταστήματα, έχει δει να βυθίζονται οι τιμές για όλα τα ψάρια. Τις τελευταίες εβδομάδες, η πτώση των τιμών σε πολλά δημοφιλή είδη ήταν στα επίπεδα του 50% έως 70%. Αυτό δημιούργησε μια σοβαρή και άνευ προηγουμένου κρίση για τους Ιρλανδούς αλιείς» επισημαίνουν σε δηλώσεις τους οι εκπρόσωποι των μεγαλύτερων αλιευτικών οργανώσεων της χώρας.
Ετσι κι αλλιώς ο κλάδος εκτιμά ότι θα έχει σημαντικά προβλήματα προσαρμογής στη νέα μετά Brexit εποχή. Και ενώ ετοιμάζονταν για αυτή οι ψαράδες είδαν την δραστηριότητά τους να πέφτει σχεδόν στο μηδέν.
«Ως βιομηχανία, δεν έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ κάτι παρόμοιο. Η καθίζηση στη ζήτηση και τις τιμές σε συνδυασμό με την ευπάθεια και την πολυπλοκότητα της αλυσίδας εφοδιασμού έχει κάνει τις δραστηριότητες αλιευτικών στόλων και παραγωγής θαλασσινών, μια ζημιογόνα επιχείρηση. Κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να διασφαλίσουμε ότι οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση σε ποιοτική διατροφή με τη μορφή βιώσιμων θαλασσινών υψηλής ποιότητας» τονίζουν στην κοινή τους ανακοίνωση οι τέσσερεις οργανώσεις.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τη στήριξή τους θεωρούνται ως μη επαρκή, αφού κάποιοι από αυτούς αναγκάστηκαν να δέσουν κάβους για εβδομάδες, ενώ άλλοι έχουν μείνει με απούλητα αποθέματα, που δε μπορούν να διοχετεύσουν στην αγορά. Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν η κυβέρνηση ανακοίνωσε διπλάσιες ενισχύσεις για την επισκευή λιμανιών (3,1 εκατ.) από ότι για τη στήριξη των ψαράδων (1,6 εκατ. ευρώ). Επίσης το πρόγραμμα στήριξης θέτει ως προϋπόθεση την παραμονή εκτός δράσης για ένα μήνα, ενώ οι αλιείς ζητούν ένα πιο ευέλικτο μοντέλο με επανεξέταση κάθε εβδομάδα.
Το πρόβλημα δεν υπάρχει μόνο στην Ιρλανδία. Αλλά σε άλλες χώρες, όπως η Γαλλία τα μέτρα στήριξης και αποζημίωσης ήταν πιο γενναιόδωρα, όπως επισημαίνουν. Και ζητούν από την κυβέρνηση να ακούσει τις προτάσεις τους και να μην οδηγήσει ένα ολόκληρο κλάδο στη διάλυση. Σύμφωνα με την εφημερίδα Irish Examiner, οι Ιρλανδοί ιδιοκτήτες αλιευτικών σκαφών θα λάβουν μια ενίσχυση περίπου 6.000 ευρώ τη στιγμή, που οι συνάδελφοί τους Γάλλοι θα εισπράξουν περίπου 11.000 ευρώ. Μόνο τα πάγια έξοδα (συντήρησης, ασφάλισης, ελλιμενισμού, επικοινωνιών κλπ) για ένα σκάφος 18 μέτρων υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τις 4.000. Οτι θα περισσέψει δεν φτάνει ούτε για τους ίδιους ούτε για τα πληρώματά τους.
