Διχασμός στην Ευρώπη για το άνοιγμα των σχολείων

Δεν προβληματιζόμαστε μόνον εμείς. Στην Ιταλία ανακοινώθηκε το πέρας της εφετινής σχολικής χρονιάς, στη Σουηδία δεν έκλεισαν ποτέ τα Δημοτικά.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσεγγίζουν διαφορετικά το θέμα, αφού και διαφορετικά βίωσαν τις επιπτώσεις της κρίσης στη δημόσια υγεία

- Καθώς η μία μετά την άλλη όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αρχίζουν να λασκάρουν τα περιοριστικά μέτρα που επέβαλε η πανδημία του κορονοϊού, οι μαθητές ή τμήματά τους ετοιμάζονται και αυτοί να επιστρέψουν, υπό συγκεκριμένους όρους βέβαια, στα θρανία τους.

Ολες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αυτήν την ώρα έχουν τον ίδιο προβληματισμό: πότε και πώς θα ανοίξουν πάλι τα σχολεία χωρίς να βρεθούν οι χώρες και οι λαοί στο έλεος της αρρώστιας, καθώς ενδέχεται τα κρούσματα να πολλαπλασιαστούν μεμιάς.

Προς το παρόν υπάρχουν ειλημμένες αποφάσεις εκ διαμέτρου αντίθετης λογικής, οι οποίες είναι το αποτέλεσμα δύο εντελώς διαφορετικών προσεγγίσεων.

Η καμένη από την πανδημία Ιταλία ξεκαθάρισε ότι τα σχολεία της δεν πρόκειται να ανοίξουν ξανά μέσα στην τρέχουσα εκπαιδευτική περίοδο, αλλά θα λειτουργήσουν με την έναρξη της νέας, από τον προσεχή Σεπτέμβριο, και βάσει των τότε υγειονομικών δεδομένων της χώρας.

Μάλιστα το ίδιο σκέφτεται να κάνει και η αναλόγως πληγείσα από τον κορονοϊό Ισπανία.

Η Γαλλία, η οποία βαδίζει και αυτή τον Γολγοθά της, όπως και η Γερμανία και το Βέλγιο, θα ανοίξουν εντός των προσεχών εβδομάδων τα εκπαιδευτήρια, παρά τις ανησυχίες ότι η επαναλειτουργία των σχολείων θα τροφοδοτήσει νέο κύμα μολύνσεων από την ίωση.

Τα πολωνικά σχολεία θα παραμείνουν κλειστά μέχρι τις 24 Μαΐου.

Στη Δανία και στη Νορβηγία τα σχολεία ήδη επαναλειτουργούν, ενώ στη Βρετανία δεν έχουν αποφασίσει ακόμη τι θα κάνουν.

Η Σουηδία δεν έκλεισε ποτέ τα σχολεία της για τους κάτω των 16 ετών μαθητές.

Τα παραπάνω στοιχεία δίνει το Politico, σε ένα σχετικό αφιέρωμα για την επόμενη ημέρα της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης, σχολιάζοντας:

«Το γεγονός ότι οι χώρες έχουν λάβει τόσο διαφορετικές αποφάσεις δείχνει πόσο δύσκολο ήταν να εξισορροπηθεί η ανάγκη για οικονομική επανεκκίνηση με τους πιθανούς κινδύνους για την υγεία». Ανεξάρτητα από τους λόγους που θα επικαλεστεί κάθε κυβέρνηση ώστε να δικαιολογήσει το άνοιγμα των σχολείων για έναν μήνα περίπου, δηλαδή μέχρι το εκ νέου κλείσιμό τους λόγω θερινών διακοπών, υπάρχει γενικά η παραδοχή ότι το όλο εγχείρημα εγκυμονεί κινδύνους για τη δημόσια υγεία, χωρίς να είναι βέβαιο ότι παρέχει σημαντικά οφέλη στην παρούσα φάση.

Τέλος η σχολική χρονιά στην Ιταλία

 Η Ιταλία, που έλαβε σαφή θέση για άνοιγμα των σχολείων από τον Σεπτέμβριο, δεν θα αποφύγει τότε τις επιπλοκές, συμβουλεύουν οι επιστήμονες την κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε, αφού θεωρείται χώρα στην οποία οι συγγενικοί δεσμοί είναι δεδομένοι και ισχυροί εν συγκρίσει με άλλες δυτικές χώρες. Ο εγγονός, δηλαδή, μπορεί να κολλήσει τον παππού με ένα αγκάλιασμα και ένα φιλί, κ.ο.κ. Συμβαίνει και εκεί ό,τι συμβαίνει και εδώ, σαν να λέμε. Ο ίδιος ο ιταλός πρωθυπουργός, μιλώντας στη Βουλή για το ζήτημα, είπε ότι «η χώρα κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες για να ανταποκριθεί στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, έκανε τεράστιες θυσίες που δεν μπορούν να αποβούν μάταιες» και ουσιαστικά ανακοίνωσε τη λήξη της εφετινής εκπαιδευτικής σεζόν.

Το Politico μάς πληροφορεί ότι υπάρχει και αντίλογος, παρά ταύτα: «Πολλοί ιταλοί γονείς λένε ότι αυτοί και τα παιδιά τους έχουν κάνει αρκετές θυσίες, έτσι περισσότεροι από 80.000 υπέγραψαν αναφορά που παροτρύνει την κυβέρνηση να ανοίξει τα σχολεία και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς κατά προτεραιότητα».

Στη Νορβηγία ισχύει το αντίθετο: «Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλοί γονείς εκφράζουν την ανησυχία τους για την ιδέα να στείλουν τα παιδιά τους σε επαφές με άλλα παιδιά. Περισσότερα από 27.000 άτομα έχουν ενταχθεί σε μια ομάδα στο Facebook που τιτλοφορείται “Το παιδί μου δεν είναι ινδικό χοιρίδιο για τον κορονοϊό”».

Και στη Γαλλία, χώρα όπου τα σχολεία θα επαναλειτουργήσουν σταδιακά και με γεωγραφικά κριτήρια από τις 11 Μαΐου, πολλοί εξεπλάγησαν. Οι επιστημονικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης Μακρόν έχουν καταστήσει σαφές πάντως ότι η απόφαση είναι αμιγώς πολιτική. Οι επιστήμονες αυτού του οργάνου θεωρούν ότι θα ήταν φρονιμότερο τα σχολεία να επαναλειτουργήσουν και εκεί τον Σεπτέμβριο. Μάλιστα ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου δήλωσε στην εφημερίδα Le Figaro ότι «δεν υπάρχει απολύτως καμία λογική σε αυτήν την απόφαση», καθώς «είναι πολύ δύσκολο να επιβληθεί η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων σε ένα σχολικό περιβάλλον».

Ετσι η κυβέρνηση Μακρόν διατυμπάνισε ότι η επιστροφή στο σχολείο είναι εθελοντική, αν και ο αριθμός των μαθητών σε κάθε αίθουσα θα περιοριστεί σε 15 άτομα. Εννοείται ότι θα συνεχιστούν η διαδικτυακή εκπαίδευση και η κατ’ οίκον μελέτη. (Η γαλλική κυβέρνηση συνέδεσε, πάντως, και την επανέναρξη των σχολικών μαθημάτων στις αίθουσες με τη φτώχεια και την έλλειψη των αναγκαίων μέσων –κομπιούτερ, σύνδεση στο Ιντερνετ, κ.λπ.-σε πολλά γαλλικά σπίτια, ειδικά στις φτωχές συνοικίες των μεταναστών γύρω από τις μεγάλες πόλεις.)

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κυβέρνηση Μακρόν ήδη έχει λάβει μια ιστορικών διαστάσεων απόφαση, να μη διεξαχθούν το καλοκαίρι οι πανεθνικές εξετάσεις του περίφημου «baccalaureat», κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του εκπαιδευτικού αυτού θεσμού που θέσπισε ο Ναπολέων στις αρχές του 19ου αιώνα.

Ακόμα και η σύγκριση με τις πανελλαδικές εξετάσεις, αποτελεί αστείο, αν όχι ύβριν. Οι εξετάσεις του μπακαλορεά δεν είχαν αναβληθεί ούτε το καλοκαίρι του 1968. Τώρα οι  μαθητές θα λάβουν έναν μέσο όρο σε κάθε μάθημα που θα βασίζεται στους βαθμούς που πήραν στα διαγωνίσματα και τις εργασίες καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όπως ανέφερε ο υπουργός Παιδείας Ζαν-Μισέλ Μπλανκέ σε τηλεοπτικό του διάγγελμα. «Είναι η πιο απλή, ασφαλής και δίκαιη λύση σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς», εξήγησε.

Τα μικρά ή τα μεγάλα;

Το ζήτημα αν πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στα μεγαλύτερα παιδιά ή στα μικρότερα ήταν επίσης ακανθώδες για τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η Δανία έστειλε πρώτα στα θρανία τα άτομα κάτω των 11 ετών, με τη λογική ότι τα μεγαλύτερα παιδιά είναι πιο ικανά να παρακολουθούν εξ αποστάσεως εκπαίδευση. (Αλλού, όπως και στην Ελλάδα, επικρατεί η μάλλον σοφότερη άποψη ότι τα μικρά παιδιά δεν είναι εις θέσιν να αυτοπροφυλάσσονται, φορώντας διαρκώς μάσκες, γάντια κ.λπ., και για αυτόν τον λόγο πρέπει να μένουν στο σπίτι).

Αυτή η απόφαση της Δανίας, λέει το Politico, έχει ανακουφίσει ιδιαίτερα τους γονείς των μικρών παιδιών, αφού τους απαλλάσσει από τη φροντίδα των βλασταριών τους για μερικές, έστω, ώρες της ημέρας… «Ετσι μπορούν να εργαστούν ξανά» γράφει. text Remdesivir και νουκλεοσιδικά ανάλογα. Αντε να ανοίξουν τα καφενεία να κάνουμε συνέδρια, να φωνάξουμε τον Φάουτσι που μας επαινεί

- Πηγή: Protagon.gr