Οι στόχοι Μητσοτάκη στα ταξίδια σε Ισραήλ και Ρωσία
Οι πρώτες του δια ζώσης επαφές με τον νέο πρωθυπουργό και τον νέο Πρόεδρο του Ισραήλ. Το σημαντικό τετ α τετ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, με φόντο την παγκόσμια ενεργειακή κρίση. Οι διαπραγματεύσεις ΔΕΠΑ με Gazprom.
Αρχής γενομένης χρονικά από τη μετάβαση στην Ιερουσαλήμ την Τρίτη, ο πρωθυπουργός προσδοκά πολλά από τη διατήρηση των καλών σχέσεων με το Ισραήλ, ενός ισχυρού συμμάχου στην ευρύτερη περιοχή, την ώρα που η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί. Στην τριμερή σύνοδο θα συζητηθούν μεταξύ των τριών ηγετών οι τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή και οι προκλήσεις τις οποίες έχουν να αντιμετωπίσουν οι τρεις χώρες, ενώ θα διερευνηθούν οι προϋποθέσεις για περαιτέρω συνεργασία τους.
Παράλληλα, θα υιοθετήσουν Κοινή Διακήρυξη που θα αφορά και τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Υπενθυμίζεται ότι κατά το πρώτο τηλεφώνημα του Κυριάκου Μητσοτάκη στον νεοεκλεγέντα στις αρχές του χρόνου πρωθυπουργό του Ισραήλ, συμφώνησαν να συνεχίσουν τη στενή συνεργασία τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και σε τριμερές –με τη συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας- αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο. Επίσης, υπογράμμισαν την αμοιβαία βούλησή τους για ενίσχυση της συνεργασίας, κάνοντας αναφορά στα σημαντικά βήματα που έχουν ήδη γίνει σε κρίσιμους τομείς, όπως η ενέργεια, η άμυνα, η τεχνολογία και η διαχείριση της πανδημίας.
Η ισραηλινή πλευρά φέρεται να δίνει και αυτή από την πλευρά της μεγάλη σημασία στις επαφές της Τρίτης. Χαρακτηριστικό είναι ότι μολονότι το Ισραήλ ακύρωσε όλες τις επίσημες επισκέψεις για τις επόμενες δύο εβδομάδες λόγω της μετάλλαξης Όμικρον, η τριμερής σύνοδος με Ελλάδα και Κύπρο θα πραγματοποιηθούν κανονικά, με προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού της χώρας.
Ενεργειακή συνεργασία
Το ίδιο βράδυ, ο πρωθυπουργός θα μεταβεί στο Σότσι της Ρωσίας, όπου την επομένη θα έχει τετ α τετ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον οποίο είχε συναντήσει ξανά στην Αθήνα το 2016, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στο τραπέζι των συζητήσεων αναμένεται να βρεθούν η ενεργειακή συνεργασία, καθώς και αυτή στους τομείς της Παιδείας και του Πολιτισμού, δεδομένου ότι το 2021 έχει χαρακτηριστεί ως «έτος Ιστορίας Ελλάδας - Ρωσίας», ενώ θα ανταλλάξουν απόψεις για όλες τις διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις.
Ειδικά για την ενέργεια, όπως τονίστηκε στην πρόσφατη 13η σύνοδο της Μεικτής Διυπουργικής Επιτροπής μεταξύ των δύο πλευρών -και αναμένεται να επαναληφθεί από τους δύο ηγέτες, η PJSC Gazprom αποτελεί σημαντικό στρατηγικό προμηθευτή φυσικού αερίου στην ελληνική αγορά μέσω συμβάσεων για την προμήθεια φυσικού αερίου με Έλληνες εισαγωγείς, εκ των οποίων η ΔΕΠΑ κατέχει το σημαντικότερο μερίδιο. Για την παρούσα συγκυρία με την αύξηση των τιμών, οι δύο χώρες κάλεσαν τις εμπορικές εταιρείες των δύο χωρών να καταλήξουν σε μια αμοιβαία αποδεκτή, δίκαιη και ισομερή συμφωνία για μακροπρόθεσμες προμήθειες φυσικού αερίου, με ειδική μέριμνα για το 2022.
Το ραντεβού των δύο ηγετών διεξάγεται σε μια περίοδο που οι σχέσεις της Μόσχας με το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη δεν διάγουν και την καλύτερη περίοδό τους. Για την Ελλάδα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, προφανώς αποτελούν την βάση της εξωτερικής της πολιτικής η Ε.Ε. και η βορειοατλαντική συμμαχία, ωστόσο αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την διεύρυνση των σχέσεών μας με τη Ρωσία. Όπως άλλωστε έχει διαμηνύσει και ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιβάλλεται οι δίαυλοι επικοινωνίας της Ευρώπης με τη Ρωσία να μείνουν ανοιχτοί και σήμερα ειδικά, με την εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου, αυτή η θέση καθίσταται άκρως επίκαιρη.
Όσον αφορά τη στάση της Άγκυρας, από το Μέγαρο Μαξίμου υπενθυμίζουν ότι η Μόσχα τάσσεται σταθερά υπέρ της τήρησης του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, ενώ, εκτός από μια χώρα που συνδέεται με την Ελλάδα με ισχυρούς δεσμούς, η Ρωσία αποτελεί και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αλλά και στο Κυπριακό, η ρωσική θέση είναι σταθερή, αναγνωρίζοντας πως η μόνη λύση είναι η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, χωρίς ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις. Μάλιστα, είχε παρέμβει και στο θέμα των Βαρωσίων, κάνοντας λόγο για «απαράδεκτες τυχόν μονομερείς ενέργειες που έρχονται σε αντίθεση με τις προηγούμενες εγκεκριμένες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και δημιουργούν δυσκολίες για την επανάληψη της διαπραγματευτικής διαδικασίας».
