Η φωτογραφία από την πρώτη σειρά των καθισμάτων, τα οποία καταλαμβάνουν οι αρχηγοί, απέναντι από την οικογένεια του εκλιπόντος, δείχνει άδεια καθίσματα.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ, ο Σωκράτης Φάμελλος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Δημήτρης Κουτσούμπας του ΚΚΕ, ο Αλέξης Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς, ο Κυριάκος Βελόπουλος της Ελληνικής Λύσης και ο Δημήτρης Νατσιός της Νίκης δεν παρέστησαν στην κηδεία.

Από τους αρχηγούς των κομμάτων, στην κηδεία παρέστη η Ζωή Κωνσταντοπούλου που έφτασε στον ναό αφού είχε αρχίσει η εξόδιος ακολουθία.

Πάντως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρισκόταν χθες στη Μπολόνια όπου παρακολούθησε τον αγώνα της Βίρτους Μπολόνια με τον Παναθηναϊκό. Για την ιστορία η  ιταλική ομάδα κέρδισε με 92-75.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκπροσωπήθηκε στην κηδεία από τον Γιάννη Βαρδακαστάνη, γραμματέα ΚΟΕΣ.

Ποιοι πολιτικοί ήταν στην κηδεία

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, πλήθος υπουργών και πολιτικών και φυσικά πολλοί καλλιτέχνες ήταν από τα πρόσωπα που έδωσαν το παρών στην εξόδιο ακολουθία για τον Διονύση Σαββόπουλο στην Μητρόπολη.

Από πολιτικούς παρέστησαν:

- ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κώστας Τασούλας, ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ο Νίκος Δένδιας, ο Άδωνις Γεωργιάδης, η Νίκη Κεραμέως, η Λίνα Μενδώνη, ο περιφερειάρχης Αττικής, Νίκος Χαρδαλιάς, ο Προκόπης Παυλόπουλος, η Μαρία Δαμανάκη, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Κώστας Λαλιώτης με τη σύζυγό του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Τηλέμαχος Χυτήρης, η Μιλένα Αποστολάκη, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Κώστας Τσουκαλας και ο Στέφανος Τζουμάκας.

Από καλλιτέχνες: ο Γιώργος Νταλάρας, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Γιάννης Ζουγανέλης, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Βαγγέλης Γερμανός, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Σταμάτης Φασουλής, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Κωστής Μαραβέγιας, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, η Πέγκυ Ζήνα, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Μανώλης Φάμελλος, η Μελίνα Τανάγρη, ο Άγγελος Παπαδημητρίου, η Άννα Φόνσου, ο Στάθης Δρογώσης, ο Μίνως Μάτσας και ο Σταμάτης Γαρδέλης.

Με τον ρυθμό και τους στίχους του πολυαγαπημένου τραγουδιού του «Ας κρατήσουν οι χοροί» έπεσε η αυλαία της τελευταίας επίγειας «γιορτής» του Διονύση Σαββόπουλου, το μεσημέρι του Σαββάτου στο Α΄Νεκροταφείο.

Λίγο νωρίτερα, τη στιγμή που η σορός του έβγαινε από τη Μητρόπολη Αθηνών είχε καταφέρει να στήσει, το ένα ακόμη πανηγύρι, στην καρδιά της Αθήνας, με τα πλήθη να τραγουδούν τη «Συννεφούλα» του και το «Μη μιλάς άλλο γι΄ αγάπη».

Χοροί υπό τους ήχους της μουσικής Σαββόπουλου πριν την ταφή:

Όπως σημείωσε και ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στον επικήδειο που εκφώνησε, «ένα αντάμωμα ήταν εξαρχής το όνειρό του, με «χορούς κυκλωτικούς» και με την αγάπη να είναι στο τέλος η μεγάλη ανάσα όλων μας» γι΄ αυτό και «με τον κόσμο θα ζει ο Σαββόπουλος και στο εξής, ανήκοντας στους λίγους που ενώ ψυχαγωγούν, με τον τρόπο τους μας καθορίζουν».

«Τραγούδησε για μας, τον λαό, το έθνος και την ιστορία. Για τη μικρή μας τη ζωή, για τον καθένα μας προσωπικά. Με τα τραγούδια σου πονέσαμε, χαρήκαμε, λυτρωθήκαμε» είπε, δακρυσμένη, η νέα παιδική του φίλη, όπως ο ίδιος συνήθιζε να την αποκαλεί, πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Στο διαχρονικό ερώτημα «ποιος πραγματικά ήταν ο Σαββόπουλος» έδωσε μια πληρέστατη απάντηση ο Αλκίνoος Ιωαννίδης: «Ήσουν γεμάτος αντιφάσεις, ένας συντηρητικός με καρδιά επαναστάτη, ένας αυστηρός δάσκαλος με ρούχα παλιάτσου, ένας λόγιος καραγκιοζοπαίχτης, ένας δύστροπος γέροντας με ψυχή ζαβολιάρικου παιδιού, ένας βλοσυρός που του άρεσαν τα ανέκδοτα, ένας ασκητής με ακριβά γούστα, ένας αμήχανος σοφός. Ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη. Δεν ξέραμε πότε ήσουν ρόλος και πότε ο εαυτός σου. Ίσως ούτε κι εσύ. Μάς δυσκόλευες κι εμάς, μάς τσάντιζες. Ψάχναμε πού να σε κατατάξουμε, πώς να σε καταλάβουμε» εξήγησε, βαθιά συγκινημένος, για να αναρωτηθεί εύλογα, αμέσως μετά: «Μα τι θέλαμε επιτέλους, να είσαι προβλέψιμος; Και ποιος θα έγραφε αυτά τα απρόβλεπτα τραγούδια. Σού ζητούσαμε να πειθαρχήσεις στην εικόνα που σού δίνουμε, όμως μόνο ένας απείθαρχος μπορούσε να φτάσει εκεί που έφτασες. Θέλαμε να σε εξηγήσουμε, ήσουν ανεξήγητος».

Τα πολλά διαφορετικά πρόσωπα του Σαββόπουλου σκιαγραφήθηκαν με έντονα χρώματα στους επικηδείους που εκφωνήθηκαν: «Κατάφερες και μάς έκανες όλους ποιητές και ενωμένους…, ήξερες ακριβώς τι θα παίξεις για τα παιδιά που θα έρθουν και θα κατανοούν όλο και καλύτερα την πολύτιμη λέξη σου για να μαθαίνουν πού πατούν και πού πηγαίνουν, ποια είναι η ταυτότητά τους και για ποιο λόγο θα πρέπει να συνεχίσουν να αγαπούν και να είναι υπερήφανοι γι' αυτή τη γλώσσα, τον πολιτισμό, την ταλαίπωρη πατρίδα» είπε η Δήμητρα Γαλάνη, «έπαιρνε το τίποτα και το έκανε άπαν» υπογράμμισε ο Σταμάτης Φασουλής, «η παρουσία σου ήταν φως, σταθερό, ανθρώπινο. Μοίραζες κουράγιο και ζεστασιά» τόνισε η γιατρός του Αναστασία Κοτανίδου, «αυτό που προσπαθούσε να μάς πει ήταν πως η άυλη – πνευματική και η γήινη -υλική πλευρά μας συνυπάρχουν πάντα» εξήγησε ο γιος του Κορνήλιος Σαββόπουλος, «όταν ήμουν μικρός ένιωθα έναν κόμπο στον λαιμό, από συγκίνηση για την αγάπη σου κάθε φορά που ήμασταν μαζί» εξομολογήθηκε δημόσια ο συνονόματος εγγονός του, «σε βλέπω στο αιώνιο φορτηγό που σε ταξίδευε στο ουράνιο τόξο τώρα να σε παίρνει μακριά μας» περιέγραψε, ποιητικά, ο Αλέξης Κυριτσόπουλος που μετουσίωνε τη μουσική του σε εικόνα στα εξώφυλλα των δίσκων του.

Πράγματι ο Σαββόπουλος ήταν όλα αυτά μαζί αλλά και ταυτόχρονα κάτι μοναδικό και διαφορετικό για τον καθένα: μια ιδέα, ένα σύμβολο, μια μελωδία, ένας στίχος, μια επανάσταση, μια απογοήτευση, ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ, μα κυρίως μια γιορτή…!

protothema.gr