Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσο δημοφιλής είναι η ραπ μουσική στην Ελλάδα; Ισως να έχετε κάτι υποψιαστεί από το γεγονός ότι αρκετοί ράπερ (όπως ο ΛΕΞ για παράδειγμα) είναι όντως αρκετά δημοφιλείς στις τάξεις της νέας γενιάς, αλλά δεν είχατε, έως τώρα, ένα πιο συνολικό δείγμα. Αυτό πλέον υπάρχει από την έρευνα της About People για το Ινστιτούτο Eteron( https://eteron.org/report-genz-amp-rap-mia-schesi-aythentiki-oso-kai-antifatiki/ ) που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας τα ευρήματα της οποίας είναι εξόχως αποκαλυπτικά.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την έρευνα μεταξύ των ανθρώπων από την Generation Z που ρωτήθηκαν (χοντρικά άτομα μεταξύ 13 και 29 ετών) η ραπ μουσική σε όλες τις εκφάνσεις της είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές μουσικό είδος με 61,5%, πίσω μόνο από τη διαχρονική ποπ που είναι πρώτη με 69,4%.

Είναι χαρακτηριστικό εδώ ότι παρά το γεγονός ότι μιλάμε για την Ελλάδα στην οποία η εγχώρια μουσική είναι επίσης δημοφιλής, η ραπ βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει συνεχώς νέους ακροατές και να αφήνει πίσω της είδη όπως τα λαϊκά ελληνικά και τα έντεχνα.
Αλλα ευρήματα παρουσιάζουν ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Η μουσική αυτή, αν μιλάμε για την GenZ, ακούγεται ως επί των πλείστων, από τα ψηφιακά “κανάλια” που έχουν πλέον στη διάθεσή τους οι νέοι. Σ’ αυτό το ερώτημα το κλασικό, πλέον, YouTube είναι πρώτο και συγκεντρώνει το 78,3% ενώ αμέσως μετά έρχονται οι ψηφιακές επιλογές (Spotify, Itunes κτλ) με το εξίσου υψηλό 76,3.
Αν αναρωτιέστε ποιο είναι το ποσοστό των νέων που προτιμά τα μέσα του… προηγούμενου αιώνα (υλική μορφή, δηλαδή, cd, βινύλια, κτλ) ανέρχεται σε μόλις 12,7%. Τουτέστιν για τους νέους ανθρώπους η υλική μορφή της μουσικής απλά δεν υπάρχει.

Αξιοσημείωτο είναι ακόμα, όπως τονίζουν οι συντάκτες της έρευνας, ότι η ραπ μουσική έχει μακροχρόνια παρουσία στις ζωές των νέων. Ποσοστό 58,3% των συμμετεχόντων δηλώνει ότι ακούει ραπ εδώ και πάνω από 5 χρόνια, με μικρότερα ποσοστά να την έχουν ανακαλύψει πιο πρόσφατα (1-3 χρόνια: 14,1%, 3-5 χρόνια: 27%).
Ως προς την κοινωνική διαστρωμάτωση και το φύλο των οπαδών της ραπ, το πράγμα γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον. Οι άνδρες, καθώς και οι εργαζόμενοι, τείνουν να έχουν μακροχρόνια σχέση με το είδος. Αντιθέτως, οι φοιτητές/τριες και οι γυναίκες δείχνουν να έχουν έρθει πιο πρόσφατα σε επαφή με το ραπ, κάτι που ενδεχομένως αποτυπώνει την αυξημένη εμπορική διείσδυση και τον μετασχηματισμό του είδους την τελευταία δεκαετία.
Επιπρόσθετα, τα ποσοστά των γυναικών είναι πιθανό να συνδέονται και με την ανάδυση του φεμ ραπ ή φεμινιστικού ραπ, ή ευρύτερα με την μαζική εμφάνιση γυναικών ράπερ,γεγονός το οποίο εμφανίζεται αρκετά πιο έντονα και συμπυκνωμένα από τα χρόνια της καραντίνας και έπειτα, δηλαδή την τελευταία πενταετία.
Είναι, επίσης, πιθανό το κίνημα MeToo να έχει κάποια επίδραση ως προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς συμπίπτει χρονικά με τις απαντήσεις. Σε σχέση δε με το κίνημα MeToo το οποίο εκφράστηκε ως ένα βαθμό και μέσα στη ραπ σκηνή, η πλειοψηφία των ακροατών/ακροατριών δείχνει πως δεν είχε τόσο μεγάλη επαφή με τις καταγγελίες που έγιναν παρόλο που σε γενικές γραμμές αφορούσαν σχετικά γνωστούς ράπερ.
Η σχέση με την τραπ
Η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων (79.8%) έναντι του 18,7% διαχωρίζει την ραπ από την τραπ, τα αντιλαμβάνεται δηλαδή ως διαφορετικά μουσικά είδη. Σε επόμενη ερώτηση, στο τι δηλαδή είναι αυτό που τα διαφοροποιεί, το 49.2% απάντησε πως είναι ο στίχος, δηλαδή η τραπ εκφράζει στιχουργικά και νοηματικά κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που εκφράζει η ραπ. Μάλιστα, το 25.8% και το 23.1% αναφέρουν πως εντοπίζουν διαφορές και στο πρότυπο lifestyle αλλά και στον ήχο αντίστοιχα.
Τέλος, η ελκυστικότητα της ραπ για τη Gen Z δεν περιορίζεται μόνο στον ήχο και τον ρυθμό, αλλά επεκτείνεται στις εμπειρίες, τις αξίες και τις συναισθηματικές ταυτίσεις που ενεργοποιεί.
Σύμφωνα με τα δεδομένα, το 56,9% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι τους αρέσει η ραπ κυρίως λόγω του ρυθμού, ωστόσο το 36,8% αναγνωρίζει την παρουσία κοινωνικού και πολιτικού στίχου ως ουσιαστικό στοιχείο του είδους (εύρημα που έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένου και του εντέχνου, δεν κάνουν πια πολιτικό τραγούδι)
Επιπλέον, 28,6% δηλώνει ότι ταυτίζεται με τις εμπειρίες που περιγράφουν οι ράπερ.Αυτή η ταύτιση είναι εντονότερη μεταξύ των ατόμων με χαμηλότερη εκπαίδευση, αλλά και των μη εργαζομένων, ένα
εύρημα που σε γενικές γραμμές ενισχύει την αντίληψη γύρω από την πιο εργατική/λαϊκή καταγωγή της ραπ και την πολυεπίπεδη σχέση της με το περιθώριο.
Μπορείτε να διαβάσετε όλες τις λεπτομέρειες της έρευνας εδώ:https://eteron.org/wp-content/uploads/2025/06/Report-GenZ.pdf
Πηγή: Ναυτεμπορική