Όταν ο "Δαίδαλος" πέταξε στους αιθέρες και έφτασε στην Ύδρα

Η ιστορία του Υδραίου αεροπόρου ξαναγράφεται με το βιβλίο που έγραψε η ανιψιά του, Αντιγόνη Καμπέρου, το οποίο έχει τίτλο "Δημήτριος Καμπέρος, ο Τρελοκαμπέρος, η ζωή του πρώτου Έλληνα στρατιωτικού αεροπόρου". Της Ελένης Χριστοδούλου -   Στις 24 Ιουνίου του 1912 ο Καμπέρος φόρεσε την τραγιάσκα του ανάποδα, όπως το συνήθιζε, έριξε τον «Δαίδαλο», το υδροπλάνο του, στη θάλασσα και από το Φάληρο ξεκίνησε την πορεία του για να φτάσει στην Ύδρα. Στο λιμάνι του νησιού ο κόσμος τούς περίμενε γεμάτος αγωνία. Μόλις φάνηκε το υδροπλάνο –θέαμα πρωτόγνωρο για όλους–, κωδωνοκρουσίες, σειρήνες πλοίων, χειροκροτήματα και κραυγές ενθουσιασμού υποδέχονταν ξέφρενα αεροπόρο και υδροπλάνο. Ο κόσμος φώναζε: «Καμπέρο, Καμπέρο, να μας ζήσεις. Ζήτω η Ύδρα, ζήτω η Ελλάς, ζήτω η Αεροπορία μας». Και αποθέωναν τον υδραϊκής καταγωγής Δημήτριο Καμπέρο, τον αποφασιστικό και ατρόμητο στρατιωτικό αεροπόρο. Το όνομά του πέρασε στην Ιστορία, όταν μετέτρεψε το αεροπλάνο ξηράς Φαρμάν σε υδροπλάνο, χωρίς μάλιστα να διαθέτει ιδιαίτερες γνώσεις μηχανικής, προσθέτοντας σε αυτό δύο πλωτήρες. Σκοπός του Καμπέρου ήταν να εφοδιάσει την Ελλάδα με έναν στόλο υδροπλάνων, προς ενίσχυση της θαλάσσιας επιφάνειας της χώρας. Ο σατιρικός χρονικογράφος της εποχής, Γεώργιος Σουρής, που δεν θα μπορούσε να μη σχολιάσει τα κατορθώματά του, έγραψε τότε για εκείνον: «Ας γενεί καθείς Καμπέρος κι ας αφήσωμεν εγκαίρως κάθε δράσιν επιγείαν». Η Ύδρα, η πατρίδα του πατέρα του, γενέτειρά τους, έγινε ο αγαπημένος του προορισμός, ενώ μέσα στο μυαλό του φούντωνε η ελπίδα ότι αυτή η πτήση θα έπαιρνε για εκείνον, αλλά και για το νησί, θρυλικές διαστάσεις. Όπως και συνέβη. Η πτήση Φάληρο- Ύδρα-Φάληρο έδωσε στον Καμπέρο ένα παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας! Μία ώρα και είκοσι ένα λεπτά, με μέση ταχύτητα 93 χιλιόμετρα την ώρα. Όταν πέρασε από τον Πόρο, όπου βρισκόταν και το αντιτορπιλικό «Νίκη», το οποίο παρακολουθούσε τις επιδείξεις του, τα βλέμματα των Ποριωτών στράφηκαν με θαυμασμό, αλλά και έκπληξη, στο πρωτόφαντο υδροπλάνο. Σαν έφτασε ο Καμπέρος στην Ύδρα, κάνοντας μόλις 43 λεπτά, υδραϊκά σκάφη τον συνόδευαν με τα πληρώματά τους ντυμένα με την πατροπαράδοτη ενδυμασία. Όλοι οι Υδραίοι, απόλυτα περήφανοι, γνώριζαν ότι ο άθλος του συμπατριώτη τους θα ήταν το μεγαλύτερο γεγονός για την Ελληνική Αεροπορία. Και ίσως τότε να διαισθάνονταν ότι το ριψοκίνδυνο του χαρακτήρα του γενναίου αεροπόρου θα δάνειζε διαχρονικά τη λέξη «τρελοκαμπέρος» σε ανθρώπους που αρέσκονται σε παρορμητικές και τολμηρές πράξεις. Όμως οι πράξεις του Καμπέρου, η προσωπικότητα και η αγωνιστικότητά του είναι αναγκαίο στις μέρες μας να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση σε κάθε πεδίο δράσης. Και γι’ αυτό τον λόγο, εκατό χρόνια μετά το παράτολμο εγχείρημά του, ο Υδραίος αεροπόρος «ξαναπετάει». Αυτή τη φορά, με τα «φτερά» του βιβλίου που έγραψε η ανιψιά του, Αντιγόνη Καμπέρου, το οποίο έχει τίτλο «Δημήτριος Καμπέρος, ο Τρελοκαμπέρος, η ζωή του πρώτου Έλληνα στρατιωτικού αεροπόρου». Για να εκδοθεί αυτό το ιστορικό αφήγημα, χρειάστηκαν για τη συγγραφέα τέσσερα χρόνια έρευνας και αναζήτησης πληροφοριών, σε συνδυασμό με μελέτη σε οικογενειακά αρχεία, τα οποία η ίδια «πάντρεψε» όμορφα, έχοντας μεγάλο ταλέντο στη γραφή. Γιατί τα κατορθώματα των ανθρώπων που άφησαν εποχή, επειδή διέθεταν φαντασία, μεράκι, δύναμη, πατριωτισμό και τόλμη, θα πρέπει να μένουν πάντα ανεξίτηλα στη μνήμη μας!