Τέλος στην αυτοπρόσωπη παρουσία διαδίκων φέρνει η νέα, ψηφιακή εποχή στη Δικαιοσύνη. Το σκεπτικό της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η απάντηση των ανωτάτων δικαστικών αρχών έκρινε πως η δεύτερη επιλογή ήταν η καταλληλότερη. Θεώρησε ειδικότερα πως ήταν αποδεκτό – παρά τα όποια τεχνικά προβλήματα – να προχωρήσει με την προγραμματισμένη ακρόαση μέσω Skype και με φυσική παρουσία του δικηγόρου του στην ακροαματική διαδικασία για να τον εκπροσωπήσει.
Όπως σημειώθηκε εκτίμησε πως η γρήγορη διευθέτηση του ζητήματος ήταν προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού, καθώς είχε ήδη περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από τότε που είχε εκδώσει την απόφασή του το πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) ήρθε να επικυρώσει την επιλογή αυτή των δικαστικών αρχών της Νορβηγίας, αποφαινόμενο πως η συμμετοχή του διαδίκου μέσω Skype εξασφάλισε δεδομένων των συνθηκών όλα τα εχέγγυα μίας δίκαιης δίκης.
Στην απόφαση του ΕΔΔΑ επισημαίνεται πως «το Ανώτατο Δικαστήριο (σ.σ. της Νορβηγίας) είχε αναφέρει ότι η κατάθεση μέσω βίντεο δεν θα ήταν η βέλτιστη λύση. Ωστόσο, αφού είχε γίνει σαφές ότι δεν θα επιτρέπονταν η είσοδος του προσφεύγοντος στη Νορβηγία, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ήταν αποδεκτό να προχωρήσει με την προγραμματισμένη ακρόαση μέσω Skype και με φυσική παρουσία του δικηγόρου του στην ακροαματική διαδικασία για να τον εκπροσωπήσει».
Στον διάδικο κάτοικο της Γκάμπιας, η κυβέρνηση είχε αρνηθεί την έκδοση βίζας, παρά τα αιτήματά του καθώς οι αρμόδιες αρχές έκριναν πως παρά τις επισημάνσεις των νορβηγικών δικαστικών αρχών για την αναγκαιότητα συμμετοχής του στην ακροαματική διαδικασία, ο κίνδυνος να μην επιστρέψει στην πατρίδα του μετά την ακρόαση ήταν πολύ υψηλός. Για το λόγο αυτό του αρνήθηκαν τη χορήγηση βίζας.
Σύμφωνα με το ΕΔΔΑ, διαπιστώθηκε πως ακόμη και με τη χρήση Skype «ο προσφεύγων είχε την συνδρομή του δικηγόρου του, ο οποίος ήταν παρών σε όλη την ακροαματική διαδικασία και, παρόλο που ήταν τεχνικά πιο περίπλοκο μερικές φορές από το αν ήταν στην ίδια την αίθουσα του δικαστηρίου, του είχαν δοθεί πολλές ευκαιρίες να παρουσιάσει την υπόθεσή του τόσο κατά την προετοιμασία της υπόθεσης όσο και στην ίδια την ακρόαση».
Και κατέληξε πως δεν διαπίστωσε ότι υπήρχε ένδειξη ότι η ακροαματική διαδικασία ήταν άδικη και ως εκ τούτου δεν υπήρξε παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης.
ΠΗΓΗ: dikastiko.gr
