Έφυγε από τη ζωή ο φωτορεπόρτερ Γιάννης Κανελλόπουλος
Θλιβερή μέρα στάθηκε η 23η Αυγούστου για τους οικείους, φίλους και συναδέλφους του φωτορεπόρτερ Γιάννη Κανελλόπουλου. Έφυγε αδόκητα από τη ζωή, βυθίζοντας σε λύπη τον κόσμο του φωτορεπορτάζ που υπηρέτησε πιστά επί δεκαετίες. Δεν θα ξαναφωτογραφίσει πια τις θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραστάσεις, ούτε θα καταγράψει την καλλιτεχνική σκηνή με τους ηθοποιούς, τους χορευτές και τους δημιουργούς που γνώριζε και συνεργαζόταν τόσα χρόνια. Στο εκτεταμένο αρχείο του αποτυπώθηκαν οι πιο σπουδαίες ερμηνείες, στο Ηρώδειο, την Επίδαυρο, το Μέγαρο Μουσικής, το Λυκαβηττό και θέατρα πρώτης γραμμής με τους πιο μεγάλους έλληνες πρωταγωνιστές. Αλλά και ο χορός ήταν η μεγάλη του αγάπη και επίκεντρο του καλλιτεχνικού του ενδιαφέροντος, αποτελώντας τον πυρήνα για ατομικές και ομαδικές του εκθέσεις.
Ο θάνατός του επήλθε κατά την επίσκεψή του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στην Ηλεία, όπου παραθέριζε. Και μάλιστα είχε ένα προσωπικό χόμπι. Παρακολουθούσε φωτογραφικά την ποδοσφαιρική ομάδα του γενέθλιου τόπου του, τη Δόξα Νέας Μανωλάδας, όντας θείος του γενικού αρχηγού Αλέξανδρου Κανελλόπουλου και αδελφός του πρώην προέδρου Θοδ ωρή Κανελλόπουλου. Η είδηση του θανάτου σκόρπισε θλίψη στην τοπική κοινωνία της Νέας Μανωλάδας.
Να σημειωθεί ότι ο Γιάννης Κανελλόπουλος συνεισέφερε με όλες του τις δυνάμεις στους συνδικαλιστικούς αγώνες των φωτορεπόρτερ, έχοντας επί σειρά ετών διατελέσει αντιπρόεδρος, ταμίας και μέλος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας. Επίσης σημαντική υπήρξε η εκπαιδευτική του δραστηριότητα ως καθηγητής στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ επί πολλά χρόνια στο ΙΕΚ Leica Academy, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει ακόμη και εκτός εκπαιδευτικού προγράμματος τους μαθητές του, που τον θυμούνται ως ένα από τους πιο αφοσιωμένους, αφιλοκερδείς και αγαπητούς δασκάλους.
Ο Γιάννης Κανελλόπουλος, ξεκίνησε να σπουδάζει σκηνοθεσία στην Ιταλία αλλά την πορεία τον κέρδισε η μακρινή Σουηδία όπου καταστάλαξε ως φωτογράφος, απασχολούμενος αρχικά στον τομέα της μόδας και μετά σαν ελεύθερος φωτορεπόρτερ για εφημερίδες όπως η Πρώτη και η Καθημερινή όπου διετέλεσε διευθυντής φωτογραφικού τμήματος. Στη συνέχεια τον κέρδισε το πολιτιστικό ρεπορτάζ, τομέας όπου παρέμεινε ως το τέλος, συνεργαζόμενος με σχεδόν όλα τα περιοδικά (κυρίως τον Ταχυδρόμο) αλλά και πολλές εφημερίδες. Παρουσιάζοντας την έκθεση “Xoρός 2012” έλεγε: “Η φωτογραφία είναι μια ρεαλιστική τέχνη που με τη βοήθεια του φωτός δημιουργεί μια νέα οπτική αντίληψη. Που μεταμορφώνει το φαινομενικά στατικό σε “ζωντανή” οπτική πραγματικότητα”. Την ίδια χρονιά που στάθηκε η αιχμή της εκθεσιακής του δραστηριότητας διοργάνωνε ατομική φωτογραφική έκθεση με τίτλο “Η γυναίκα στο χορό” επικεντρωμένη στον καταλυτικό ρόλο της γυναικείας παρουσίας στον κλασικό μπαλέτο με τις πιο διάσημες μπαλαρίνες που έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στο ελληνικό προσκήνιο.
Ο εκδότης Τάκης Τζίμας και όλοι οι συντελεστές του περιοδικού ΦΩΤΟγράφος που για πολλά χρόνια συνεργαστήκαμε αρμονικά με τον ευγενή, προσηνή και καλόκαρδο Γιάννη, τον άνθρωπο που ήταν αντισυμβατικός με τον δικό του τρόπο, που δεν συμβιβαζόταν, που έβαζε πάνω απ όλα την τέχνη και πολύ κάτω τις ανταμοιβές και τον υλικό κόσμο, που έζησε σαν πραγματικός υπηρέτης της τέχνης, τον αποχαιρετούμε με συγκίνηση. Κατευόδιο…
