Μεσοπέλαγα...

Στο μυαλό του Πορτογάλου Μια ματιά στο μυαλό του Φερνάντο Σάντος. Γιατί ο Πορτογάλος προπονητής της άλλοτε πρωταθλήτριας Ευρώπης μοιάζει να έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Λες και πήρε τη σκυτάλη της τύχης από τον προκάτοχό του στον πάγκο της ελληνικής Εθνικής Ομάδας, τον Ότο Ρεχάγκελ.  Η κλήρωση για το Euro 2012 ήταν περίπου κατά παραγγελία. Ναι μεν ο ίδιος ο Σάντος προτιμούσε κάποια πανίσχυρη ομάδα, ώστε η μάχη να γίνει για τη δεύτερη θέση, ποιος όμως λέει «όχι» σε συγκροτήματα τύπου Πολωνίας, Ρωσίας και Τσεχίας; Αλλά κάπου εδώ το μείζον είναι το ποιοι παίκτες θα επιλεγούν γι’ αυτό το μεγάλο και (μακάρι) μακρύ ταξίδι στην Πολωνία και στην Ουκρανία.  Ο βασικός προβληματισμός του Σάντος αφορά στη θέση του γκολκίπερ. Ο Χαλκιάς βαδίζει στα 37 και δεν πείθει όπως παλιότερα, κάνει γκέλες εμφανείς. Ο Καπίνο τώρα ενηλικιώνεται, και ουδείς μπορεί να τον εμπιστευθεί 100%. Ο Σηφάκης παραμένει τραυματίας ή, αν προτιμάτε, σε ανάρρωση, οπότε το θέμα είναι πότε και σε τι κατάσταση θα επιστρέψει. Ο δε Τζόρβας παραμένει μάχιμος στο καμπινάτο, έχει όμως τα καλά και τα άσχημα φεγγάρια του. Άρα, ασταθής.  Στην άμυνα, δεξιά υπάρχουν οι Τοροσίδης-Βύντρα και αριστερά ουδείς βέβαιος στον απόλυτο βαθμό. Ο Ζαραδούκας αγωνίστηκε στα ραντεβού του περασμένου Σεπτεμβρίου και έκτοτε αγνοείται. Ο Χολέμπας ίσως προτιμηθεί για αριστερός χαφ. Ο Σπυρόπουλος δεν διαθέτει την αξιοπιστία και ο Τζαβέλας παραμένει ερωτηματικό. Κεντρικοί οπισθοφύλακες είναι οι Παπασταθόπουλος, Αβραάμ και Κυριάκος Παπαδόπουλος, ενώ θέση διεκδικεί ο Μαλεζάς. Στα χαφ, υπερπληρώρα παικτών, με σίγουρους τους Καραγκούνη, Κατσουράνη, Τζιόλη. Στα υπ' όψιν πάντα ο Φωτάκης, ο Μάκος, ο Κονέ, ο Θεοδωρίδης, ο Φετφατζίδης. Και στην επίθεση, Σαμαράς, Σαλπιγγίδης, Γκέκας, Λυμπερόπουλος, Χαριστέας, Αθανασιάδης, Μήτρογλου.  Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται να ταξιδέψουν όλοι οι ανωτέρω. Οι εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής παραμονεύουν. Ο Μανιάτης, για παράδειγμα, τώρα τελευταία φανερώνει δείγματα παίκτη με ταλέντο να αγωνιστεί και στη γραμμή των μέσων, οπότε μιλάμε για πολυθεσίτη, και συνεπώς χρήσιμο σε κάθε τεχνικό. Ο Μάντζιος, με τα γκολ του στον ΟΦΗ, πετά το γάντι στον Σάντος. Ο Γιαννούλης του Ατρομήτου θέλει να μείνει και όχι απλώς να καλείται για διακοσμητικός ή συμπληρωματικός. Ο Μόρας ζητεί χρόνο συμμετοχής, ο Χριστοδουλόπουλος να αγωνιστεί γρήγορα μετά τον τραυματισμό του και ο Καφές να δώσει το «παρών» στο τελευταίο μεγάλο τουρνουά της καριέρας του.  Ο Φερνάντο Σάντος, με την τακτική του, μεγάλωσε την πίτα. Η οικογένεια έφυγε από τη νοοτροπία του κλειστού κλαμπ και, παρά τις όποιες ενστάσεις έχει ο καθένας, μόνο καλό κάνει στο εγχώριο ποδόσφαιρο σε επίπεδο συναγωνισμού. Γιατί όλοι τα δίνουν όλα, μήπως και κληθούν, μήπως και φορέσουν τη φανέλα της Εθνικής. Ένας αγώνας σπριντ, μέχρι να σταλούν τα οριστικά προσκλητήρια από τον Πορτογάλο προπονητή. ΚΟΝΤΡΕΡΑΣ Όσοι θέλουν να τον διώξουν από τον ΠΑΟΚ πήραν ένα καλό μάθημα από τη συμπεριφορά του αμυντικού στο (μυθικό, πλέον) ραντεβού με την Τότεναμ. Ο μπακ από τη Χιλή ζητεί κάτι το πολύ απλό: να πληρώνεται στην ώρα του. Ποιος, αλήθεια, εργαζόμενος δεν έχει την ίδια απαίτηση; Αλλά στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου αυτό ισοδυναμεί με κάτι το παράλογο. Ο Κοντρέρας, με θητεία σε ισχυρές ευρωπαϊκές ομάδες, έδειξε τη σημαίνει ήθος, αυτοθυσία, αυταπάρνηση. Ένα καλό μάθημα αθλητικής συμπεριφοράς, ειδικά όταν δεν δίστασε να βάλει τα πόδια του «στη φωτιά». Και ας λένε πως παραμένει φευγάτος... ΜΠΟΛΟΝΙ Όμως σεμινάριο νοοτροπίας έκανε και ο Λάσλο Μπόλονι. Ο Ρουμάνος, με τις ουγγρικές ρίζες, εμπιστεύτηκε τον πιτσιρικά Σταφυλίδη σε μια έδρα όπως είναι το «Γουάιτ Χαρτ Λέιν». Δεν θέλησε να λύσει τον γόρδιο δεσμό, μετά την απουσία του Βιεϊρίνια, και έριξε στη μάχη τον Γεωργιάδη, με αποτέλεσμα να δικαιωθεί πανηγυρικά. Οι διάφοροι... Χουντίνι της προπονητικής θα κατάπιαν τη γλώσσα τους. Ο Λάσλο τη μία Κυριακή είναι για διώξιμο, την επόμενη αποθεώνεται, στην Ευρώπη μεγαλώνει τον ΠΑΟΚ και βιώνει καλύτερα από κάθε άλλον το μεγαλύτερο χούι της φυλής μας: πουθανά αλλού δεν απέχει τόσο λίγο ο θρίαμβος από την καταστροφή. ΒΑΛΒΕΡΔΕ Σοβαρή αντιμετώπιση των καταστάσεων και από τον Ερνέστο τον Βάσκο. Ο προπονητής κλείνει τα αυτιά του στις κριτικές, αδιαφορεί ή δεν διαβάζει τα σχόλια των εφημερίδων, προτιμά να εργάζεται μεθοδικά. Ίσως κάνει λάθη, δεν εμπιστεύεται όλους τους παίκτες του ρόστερ, προτιμά να φέρνει γνώριμούς του από την Ισπανία, αλλά δίνει ένα στυλ και μια ταυτότητα στον Ολυμπιακό. Από την εποχή του Μπάγιεβιτς είχαμε να δούμε πλάνο, ανάπτυξη και μεθοδικότητα από τη συγκεκριμένη ομάδα. Η οποία κυρίως εστιάζει όχι στο πώς θα προσαρμόσει το παιχνίδι της στο αντίστοιχο του αντιπάλου, αλλά στον τρόπο με τον οποίο θα επιβάλει την κυριαρχία της στο χορτάρι. ΦΕΡΕΪΡΑ Ο καλός μας ο «παππούς». Δεν είναι δική μας έκφραση, έτσι λένε τον Πορτογάλο στα ενδότερα της Παιανίας. Πολλά στελέχη του ΠΑΟ, μαζί και οι παίκτες, παραδέχονται τον σενιόρ Ζεσουάλδο για ένα πράγμα: Χωρίς να φωνάζει ή να μοιάζει υστερικός, χωρίς να απειλεί με πρόστιμα, κατάφερε να υπάρξει πειθαρχία στον Παναθηναϊκό. Παράλληλα, ενώ ήταν να αποχωρήσει (απολυθεί) το φθινόπωρο, και έμεινε μόνο και μόνο επειδή δεν υπήρχαν τα χρήματα της αποζημίωσης, ο Φερέιρα εκτίναξε την ομάδα, πόνταρε στον Λέτο και έμαθε κάποιους να ζουν μακριά από τη σκιά του Σισέ. Δεν  είναι και λίγο. Άρα, με αυτό ως δεδομένο, όλο και λιγότεροι λένε να επιδιώξουν την επιστροφή του Γάλλου σούπερ σταρ.