ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ρεβεγιόν στην... τράπεζα

Συνηθίσαμε; Όχι, δεν συνηθίσαμε. Εξοικειωθήκαμε με τις τραπεζικές συναλλαγές, μάθαμε να επικοινωνούμε διαδικτυακά με την Εφορία, αλλά... όχι, αυτή η ψυχαγωγία δεν μας ταιριάζει, γι' αυτό και δεν θα προσπαθήσουμε να τη συνηθίσουμε. Κι ας πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια, με την κοινωνική μας ζωή να περιορίζεται σε επισκέψεις στα κατά τόπους καταστήματα των τραπεζών και στις παρέες μας στους συμπάσχοντες που στέκονται μαζί μας στην ουρά... Ποιος να μας το έλεγε, όταν άρχισαν να παίζουν τα όργανα της κρίσης, τότε που τα σενάρια εμπεριείχαν και μια δόση αισιοδοξίας, ότι πέντε και πλέον χρόνια μετά θα απαγορεύαμε στους εαυτούς μας να ονειρευτούν έστω και μία καλύτερη μέρα. Ότι, αντί να αναζητούμε μια διαφυγή στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στις μουσικές σκηνές, στα ταβερνάκια και στα μπαρ, θα... διασκεδάζαμε ερμηνεύοντας τις δηλώσεις των αρμοδίων, ευελπιστώντας πως θα αντιληφθούν επιτέλους ότι μας έχουν πάρει τη ζωή. Πώς θα καταλάβουν ότι δεν αντέχουμε άλλο! Γιατί πολύ απλά αυτά που εισπράττουμε (ή δεν εισπράττουμε) δεν φτάνουν για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους. Οι απαιτήσεις των δανειστών; Δεν είναι καθόλου βέβαιο. Χωρίς αμφιβολία, οι δανειστές μάς βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό. Δεν έχουν θέσει ως όρο ωστόσο να αποπληρωθεί το χρέος από τους μισθωτούς, τους άνεργους, τους συνταξιούχους ή κάποιους ευσυνείδητους νομοταγείς μικροεπιχειρηματίες. Η επιλεκτική αυτή πολιτική αποτελούσε και, δυστυχώς, εξακολουθεί να αποτελεί καταφύγιο των ελληνικών κυβερνήσεων. Η είσπραξη αβάσταχτων φόρων από τους πολίτες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κρύψουν τα εισοδήματά τους καταδεικνύει την ανικανότητα ελέγχου των εθισμένων στη φοροαποφυγή, οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται κατ’ ανάγκη στην περιβόητη λίστα Λαγκάρντ. Ζουν ανάμεσά μας, ζουν καλά, ακόμη και με τη συναίνεσή μας. Είναι ο φίλος μας, ο γιατρός μας, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός, που, με την απειλή του ΦΠΑ και της ανάλογης αύξησης της αμοιβής τους, απαλλάσσονται με τη συνέργιά μας (ημών των φοροεξοντωμένων) από την υποχρέωση έκδοσης απόδειξης, τουτέστιν από την καταβολή φόρου. Eτσι, εκτός από το λαθρεμπόριο και άλλες εγκληματικές πράξεις που γεννούν τον αφορολόγητο πλούτο στα υψηλά κλιμάκια της ελληνικής κοινωνίας, αποκτά μαύρο χρήμα και η μεσαία τάξη. Πρόκειται για ανικανότητα των φορολογικών αρχών, για αμέλεια ή για ένα καλά μελετημένο σχέδιο, με στόχο την κινητικότητα της αγοράς; Όπως και να έχουν τα πράγματα, αφού το καθαρό χρήμα δεν περισσεύει, ας κυκλοφορεί τουλάχιστον το μαύρο. Ας βγει από τα σεντούκια, για να μην καταρρεύσει εντελώς αυτός ο τόπος. Κι εμείς, τρέχοντας από τη μια τράπεζα στην άλλη, ας αγναντέψουμε τη θάλασσα χωρίς να πάψουμε να ελπίζουμε σε μια καλύτερη νέα χρονιά... Σίλα Αλεξίου

Διαβάστε επίσης

Έξι χρόνια… γάμουEDITORIAL

Οταν πεθάνει και η ελπίδα, τι γίνεται άραγε; Περιμένεις να πεθάνεις κι εσύ; Σ’ αυτή τη φάση βρίσκεται η ελληνική κοινωνία στην πλειονότητά της, και το πιο ανησυχητικό είναι ότι καν...

Γενετική μνήμηEDITORIAL

Γράφει η Σίλα Αλεξίου - Κι εμείς τι φταίμε; Ακούς να διερωτώνται οι διαμαρτυρόμενοι για την αθρόα είσοδο των Σύρων προσφύγων στη χώρα μας. Εμείς, ναι, δεν φταίμε. Όπως δεν έφταιξαν...

Ταξίδι στη ΑθήναEDITORIAL

Παράθυρο στον Σαρωνικό, στα νησιά και στις παράλιες περιοχές του, που διατηρούν το προνόμιο να απολαμβάνουν την καλοκαιρία όλο τον χρόνο, προκαλώντας με την τύχη τους, ανοίγει το «...

Ο... απόκληρος δικαιώνεταιEDITORIAL

Ο αγώνας ήταν άνισος. Με σημαδεμένη τράπουλα κερδίζεις; Βγήκε εκτός παιχνιδιού, αλλά άντεξε. Και τώρα, χρόνια μετά τον άδικο αποκλεισμό του, διεκδικεί με αξιοπρέπεια την αίγλη που ...

Το μετέωρο... λήμμα του χορηγούEDITORIAL

Οι επερχόμενες γενιές θα ψάχνουν το λήμμα στο λεξικό. Χορηγία; Τι να σημαίνει άραγε; Μήπως έχει σχέση με τον χορό; Με τον… χορό εκατομμυρίων που ενίσχυε τον πολιτισμό, χρηματοδοτών...

Η παρακμή δεν μας αξίζει!EDITORIAL

Η φτώχεια φέρνει γκρίνια. Τετριμμένο, αλλά διαχρονικά σοφό. Κι αν η κεντρική πολιτική σκηνή –με τις συμφωνίες, τις διαφωνίες, τις αντιπαραθέσεις– έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον, εξ...

Το Saronic και το... τέραςEDITORIAL

Ξεκινήσαμε μαζί (αλλοπρόσαλλη παρέα), με τη διαφορά ότι εμείς εμπιστευθήκαμε το όνειρο βαδίζοντας συχνά στην άκρη του γκρεμού, ενώ η… συνοδοιπόρος μας καραδοκούσε. Ο κίνδυνος άλλωσ...

Η ώρα του υπουργούEDITORIAL

Αν μας ακούσει ο Άη Στράτης, μπορεί και να γελάσει. Ή να κλάψει... Τριάντα οκτώ ημέρες χωρίς καράβι, χωρίς καμία επικοινωνία δηλαδή με τον έξω κόσμο, διαμαρτύρεται δικαίως για την ...

Δεν είναι όνειρο…EDITORIAL

Κατά καιρούς ήταν όνειρο, άλλοτε υπόσχεση και… διαρκώς ελπίδα. Χρησιμοποιήθηκε ως προεκλογική εξαγγελία πριν από κάποιες δεκαετίες, υπήρξε ωστόσο κάποτε και αντικείμενο πανηγυρικής...

Από… αέρος διάσωσηEDITORIAL

Δείπνο στον ουρανό. Την επομένη των εκλογών κλείσαμε τραπέζι. Η θέα μάς ζαλίζει, αλλά η απόσταση από τη μίζερη πραγματικότητα μας γεμίζει ενθουσιασμό. Κι ας καθυστερεί η παραγγελία...