Γαλοπούλα στην... κάλπη

Χριστούγεννα σε συσκευσία εκλογών. Ή –έστω– εκλογές με χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα. Ένα πακέτο άχαρο, όσες κορδέλες κι αν του βάλεις... Κατά κοινή ομολογία, οι γιορτές –ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις– αποσπούν την προσοχή από τα προβλήματα. Διακόπτουν τη δυστυχία. Η κοινωνία αυθυποβάλλεται, δένει τα τραύματά της να μην αιμορραγούν, αφήνεται να πιστέψει ότι γιορτάζει. Επιλέγει εν γνώσει της την πλάνη, υποδύεται ρόλους για να επιβιώσει, παίρνει βαθιές ανάσες, γιατί αλλιώς θα σκάσει. Γέλα, παλιάτσο, μη χάνεις την ελπίδα σου. Το κλίμα των εορτών δεν διαφέρει και πολύ από την ατμόσφαιρα των εκλογών. Το στοιχείο της προσδοκίας για κάτι καλύτερο, για μια αναζωογονητική επανεκκίνηση, δεν διαφέρει και πολύ από τη μεταφυσική μάλλον αισιοδοξία που εμπνέει η αλλαγή του χρόνου. Το πανηγύρι των προεκλογικών υποσχέσεων, άλλωστε, λίγο απέχει από τις ευχές που ανταλλάσσουμε από κεκτημένη ταχύτητα. Χρόνια πολλά! Τι εννοούμε άραγε; Αναζητώντας λοιπόν διέξοδο από την κατάθλιψη της κρίσης, ανάψαμε τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, χαρήκαμε με την έναρξη του εορταστικού ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων (οι στολισμένες βιτρίνες αποτελούν στοιχείο της γιορτής), αρχίσαμε να σχεδιάζουμε την εκτόνωσή μας. Κρύβοντας στο πατάρι τον χαλκά που μας πνίγει χρόνια τώρα. Κι εκεί που είχαμε μπει στον ρόλο μας –μελομακάρονα, κουραμπιέδες, κομμωτήριο–, με τις αψιμαχίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας να καλλιεργούν προσδοκίες για έναν παρατεταμένο περισπασμό από τα φλέγοντα ζητήματα (καθώς η προεκλογική γιορτή επρόκειτο να ξεκινήσει μετά την είσοδο του νέου έτους), ήρθαν τα πάνω κάτω. Τι να πρωτοσκεφτείς; Τη γαλοπούλα ή την κάλπη; Την πολιτική περιδίνηση με την αμφιλεγόμενη εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας και τη σοβαρή πιθανότητα εκλογών ή τα κάλαντα; Από τη μονοτονία τού πήγαινε-έλα στις τράπεζες και στις εφορίες, καλείσαι ξαφνικά να μοιράσεις το ενδιαφέρον σου μεταξύ της χριστουγεννιάτικης κατάνυξης και της πολιτικής αντιπαράθεσης. Μεταξύ της Άγιας Νύχτας και των μεταμεσονύχτιων συνεδριάσεων της Βουλής. Τόσο... ξεφάντωμα δεν το αντέχουμε. Είπαμε. Να ξεσκάσουμε λίγο στις γιορτές και, απερίσπαστοι, να ασχοληθούμε στη συνέχεια με την τύχη αυτής της δύσμοιρης χώρας. Ένα-ένα. Σαν τα δώρα. Αν σου στριμώξουν σε ένα κουτί ένα ζευγάρι παπούτσια και μία τούρτα, πώς θα βγουν; Για πέταμα. Τόσο τα δώρα όσο και ό,τι συμβολίζουν. Ισως γι' αυτό είναι η πρώτη φορά που η χώρα εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο ενόψει εορτών. Με μοναδικό κοινό παρονομαστή τις... καμπάνες που θα ηχήσουν ταυτόχρονα, αναλόγως των περιστάσεων, ο συνδυασμός αυτός δεν κολλάει με τίποτε. Σαν να σου προσφέρουν σαμπάνια σε κούπα του καφέ! Πίνεται; Οπως και να έχει πάντως, αφού ήρθαν έτσι τα πράγματα, Χρόνια Πολλά σε όλους. Όσο για τους βουλευτές, βοήθειά τους...