Σκληρή πραγματικότητα

Αν θεωρείται... τυχερό το γεγονός ότι η Μεσόγειος φλέγεται, τότε ναι, η τύχη δεν μας έχει εγκαταλείψει εντελώς. Γιατί κάπως έτσι οι ξένοι ξανανακάλυψαν την Ελλάδα... Ας μην κομπάζουμε λοιπόν τόσο πολύ, γιατί η αλαζονεία πληρώνεται. Μπορεί να μη μας αρέσει καθόλου η διαπίστωση (σε ποιον αρέσει άλλωστε να ομολογεί ότι αποτελεί επιλογή ανάγκης;), αλλά αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Οι ακτές της Μεσογείου, που προσήλκυαν τα τελευταία (πολλά) χρόνια τους διψασμένους για ήλιο και θάλασσα Ευρωπαίους τουρίστες, δεν προσφέρονται για ήρεμες διακοπές. Βοηθούσης της αιματοχυσίας, στην οποία έχουν επιδοθεί οι γείτονές μας, αλλά και της κρίσης, που καλλιεργεί την εντύπωση –ή την ψευδαίσθηση– ότι δεν θα πληρώσουν «χρυσές» τις διακοπές τους, η χώρα μας ξαναείδε μαζικό τουρισμό. Που σημαίνει απλά ότι οι ξένοι υποχρεώθηκαν εκ των πραγμάτων να δώσουν άφεση στις παλιές αμαρτίες μας και να κατακλύσουν αυτό το καλοκαίρι την Ελλάδα. Μας έδωσαν δηλαδή μια δεύτερη ευκαιρία. Χωρίς προφανώς να λησμονήσουν την κουτοπόνηρη συμπεριφορά μας την εποχή που αυτός ο ευλογημένος τόπος αποτελούσε μοναδικό τουριστικό προορισμό. Την εποχή που νομίζαμε ότι τους πιάναμε στον ύπνο πουλώντας τους... φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Χρέωση του ταξί κατά το δοκούν του οδηγού του, διαμονή σε αχούρια με τιμή πεντάστερου, βρόμικες παραλίες και ένα σωρό άλλες «μαγκιές», που τελικά έστειλαν τους τουρίστες στα γειτονικά –επίσης παραθαλάσσια– κράτη, όπως π.χ. η Τουρκία, όπου οι υποσχέσεις για αξέχαστες διακοπές δεν ήταν πλάνη. Να όμως που αυτή την ώρα, στην κορύφωση της δυστυχίας μας –μετά από μία πενταετία στον «πάγο»–, η Ιστορία φρόντισε να μας ξελασπώσει. Βομβαρδισμοί, ρουκέτες, οδομαχίες, ταραχές, ένα καζάνι που βράζει –όπως λένε– δίπλα μας, ανέδειξαν την ήσυχη Ελλάδα ως τον υπ’ αριθμόν ένα τουριστικό προορισμό. Οι ξένοι ξανανακάλυψαν την Ελλάδα λοιπόν. Η Ελλάδα έμαθε από τα λάθη της; Αν κρίνουμε από τα κατά τόπους βουνά σκουπιδιών, συχνά ακόμη και μπροστά σε πολυτελή και πανάκριβα ξενοδοχεία, η Ελλάδα μάλλον ξέχασε κι αυτά που ήξερε. Όχι σε επίπεδο επιχειρηματιών, οι οποίοι στην πλειονότητά τους προσπαθούν να κερδίσουν το χαμένο έδαφος, επενδύοντας αυτή τη φορά στην έντιμη προσέγγιση του πελάτη και στην ποιότητα των υπηρεσιών, αλλά σε ό,τι αφορά τη μέριμνα εκ μέρους της Πολιτείας. Το... παραμύθι έχει τελειώσει προ πολλού. Τα ελληνικά νησιά, ο ήλιος και η θάλασσα δεν αρκούν για την προσέλκυση τουρισμού. Οι συγκυρίες μάς έδωσαν μια ευκαιρία. Αν δεν περάσουμε τις... εξετάσεις, αποκτώντας συνείδηση φιλόξενου και νοικοκύρη οικοδεσπότη, θα είμαστε ανάξιοι της καλής μας τύχης. Και θα κλαίμε πάνω από τα συντρίμμια μας, ζητώντας και πάλι βοήθεια από τους αρχαίους ημών προγόνους...