Κι εσύ, Ευρώπη…

Γιατί τόσο μίσος; Όταν ακόμη και οι Γερμανοί πολίτες αγανακτούν, όταν οι εκφραστές της ευρωπαϊκής διανόησης θυμώνουν για τον διασυρμό και την ισοπέδωση της Ελλάδας, υπάρχει ακόμη ελπίδα αποκατάστασης του γοήτρου μας… «Η ντροπή της Ευρώπης». Ο τίτλος ανήκει σε ποίημα του Γερμανού νομπελίστα Γκίντερ Γκρας και είναι βέβαιο ότι η πρώτη ανάγνωση του τίτλου και μόνο θα έδινε μεγάλη χαρά στην κ. Μέρκελ. Τόσο η ίδια όσο και η κ. Κριστίν Λαγκάρντ θα έσπευδαν να υποθέσουν ότι ο μεγάλος συγγραφέας και ποιητής βάζει ένα χεράκι στη μεθοδευμένη αποδόμηση του ελληνικού κράτους, με τον αποδοτικότερο για τη διάδοση ιδεών τρόπο. Πόσο έξω θα έπεφταν… Διαβάζοντας τη συνέχεια, δεν είναι βέβαιο ότι θα κοκκίνιζαν από ντροπή –αφού η ντροπή της Ευρώπης, όπως την εννοεί ευθαρσώς ο Γερμανός νομπελίστας, ενσαρκώνεται από τις ίδιες και το λόμπι τους–, αλλά από θυμό θα έσκαγαν. Με το ιδιαίτερο πνεύμα του ο Γκίντερ Γκρας οικτίρει σχεδόν την Ευρώπη, προδικάζοντας το άδοξο τέλος της μακριά από το λίκνο της, χωρίς τη χώρα που τη δημιούργησε, τη χώρα της οποίας ο πλούτος κοσμεί τα μουσεία του κόσμου… «Ανούσια πια θα μαραζώσεις δίχως τη χώρα, που το δικό της πνεύμα σε επινόησε, Ευρώπη» γράφει ο 84χρονος Γερμανός συγγραφέας. Λίγες ώρες πριν η Κριστίν Λαγκάρντ εκτόξευε δηλητήριο κατά των Ελλήνων, ενώ οι ταγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνέχιζαν να καλλιεργούν το κλίμα για την αποπομπή της χώρας μας από το κλαμπ τους. Δεν ξέρουμε αν ο Γκίντερ Γκρας διαδήλωσε στις πλατείες υπέρ της Ελλάδας, αν φώναξε «We are all Greeks» μαζί άλλους αγανακτισμένους Ευρωπαίους ή αν μετέχει ενεργά στο κίνημα φιλελληνισμού που εξαπλώνεται ραγδαία ανά τον κόσμο, με συνθήματα κατά της Ευρώπης. Το γεγονός ότι ενώνει τη δυνατή φωνή του με τις κραυγές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που θα διέγραφαν ευχαρίστως τα χρέη μας, αλλά ποτέ την Ιστορία μας, πρέπει να μας εμψυχώσει. Η αποκατάσταση του κύρους της χώρας είναι αυτή τη στιγμή το μόνο ζητούμενο για την κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές. Ναι. Η διαφθορά μάς περισσεύει. Η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος μας έφερε έως εδώ. Οι μίζες (για τις οποίες ευθύνονται εξίσου λήπτες και δότες) ήταν ανέκαθεν κοινό μυστικό. Η φοροδιαφυγή σπορ για πλουσίους. Επειδή όμως η αποκαθήλωση των ιερών και οσίων συνηθειών μας απαιτεί χρόνο, κόπο και ισχυρή βούληση, ας εστιάσουμε πρωτίστως σε κάτι πιο ουσιαστικό. Ας πατήσουμε στις πλάτες των ένθερμων υποστηρικτών της Ιστορίας, που εξακολουθούν να ταυτίζουν την Ελλάδα με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Ας αναλογιστούμε τις ευθύνες μας απέναντί τους, ας ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους. Για να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους τις αιτίες του φθόνου… Γιατί, όπως λέει γλαφυρά ο Γκίντερ Γκράς (σε μετάφραση Σπύρου Μοσκόβου) «ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη που έλεγες και ξανάλεγες πως χάρη τής χρωστάς». Ευρώπη…