ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Στον Σαρωνικό με το «Happy Sailors», στην Αίγινα στο «Παρατηρητήριο»

Όταν τα βιώματα των φοιτητικών χρόνων από τα ηλιοβασιλέματα της Αίγινας έγιναν τρόπος ζωής, σαν καταφύγιο, για έναν ρομαντικό και πάντα ανήσυχο Πειραιώτη. Γράφει ο Νίκος Παρασκευόπουλος Από τα φοιτητικά μου χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, μια παρέα με μηχανές «αποβιβαζόμασταν» στην Αίγινα με κάθε ευκαιρία. Το στρατηγείο μας ήταν το σύμπλεγμα μιας σχεδόν εγκαταλελειμμένης αγροικίας, που είχε αγοράσει το 1928 ο πατέρας μου Βασίλης, και ενός παρατηρητηρίου-πολυβολείου που είχε κατασκευάσει το Πολεμικό Ναυτικό (τότε Βασιλικό) το 1939. Ολονύχτια πάρτι, πολυήμερα γλέντια, ακόμα και αυτοσχέδιοι αγώνες μοτοκρός ανάμεσα στις φιστικιές του κτήματος, ήταν στο πρόγραμμα αυτών των αποδράσεων. Κάπου στο 1983-1984 η παρέα αρχίζει να ανακαλύπτει και τα άλλα νησιά του Σαρωνικού, μετακινούμενη τώρα με το μικρό «Happy Sailors Ι» και λίγο αργότερα με το μεγαλύτερο «Happy Sailors ΙΙ», το οποίο μας ταξίδεψε αρκετές φορές και στο Αιγαίο. Αλλά ο Σαρωνικός ήταν πάντοτε η θάλασσά μας. Το καλοκαίρι μας ξεκινούσε ήδη από το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας κι έφτανε μέχρι την 28η Οκτωβρίου. Πέρα από την Αίγινα με το Αγκίστρι και τη Μονή, ο Πόρος, οπωσδήποτε η Ύδρα, οι Σπέτσες, αλλά και η Ερμιόνη και το Λεωνίδιο ακόμη, έβλεπαν συχνά-πυκνά ένα τσούρμο που δεν θύμιζε καθόλου την καθωσπρέπει φυλή των τυπικών ιστιοπλόων με τα προσεγμένα, επώνυμα και ομοιόμορφα ρούχα τους. Κινητήριος δύναμή μας δεν ήταν τα χρήματα, άλλωστε η ζωή σε ένα σκάφος μπορεί να είναι πολύ οικονομική. Κινητήριος δύναμη, εκτός από τον αέρα, ήταν το κέφι, η δίψα για εξερεύνηση και γλέντι. Γράψαμε χιλιάδες μίλια για καμιά δεκαριά χρόνια σε αυτά τα νερά. Στη συνέχεια, τα ίδια τα σκάφη αποτέλεσαν την υλική βάση για να ανακατασκευαστεί η παλιά αγροικία, το «Παρατηρητήριο». Για σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα τώρα, με κάθε ευκαιρία, βρίσκομαι εκεί, απολαμβάνοντας τον Σαρωνικό από τα Μέθανα έως το Σούνιο και, όταν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, όλη την ακτή της Αττικής. Μόνο και μόνο τα ηλιοβασιλέματα από το «Παρατηρητήριο» μου δίνουν την απαραίτητη ενέργεια για να περάσει η απαιτητική εβδομάδα στον Πειραιά. Βιογραφικό Ο Νίκος Παρασκευόπουλος γεννήθηκε στον Πειραιά. Μετά τις σπουδές του στα Οικονομικά, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ανέλαβε το οικογενειακό βιβλιοπωλείο, που διατηρεί ακόμη στην πλατεία Τερψιθέας, στον Πειραιά. Είναι πρόεδρος της Ένωσης Βιβλιοπωλών και Εκδοτών Πειραιά. Είναι δηλαδή από τους λίγους που διατηρεί μια τετραπλή ιδιότητα: γεννήθηκε, ζει, κατοικεί και εργάζεται στον Πειραιά. Στην Αίγινα, στην περιοχή «Παρατηρητήριο», είναι ιδιοκτήτης της ομώνυμης κατοικίας που είχε αγοράσει ως αγροικία, μαζί με σχεδόν ολόκληρο τον λόφο που την περιβάλλει, το 1928, ο πατέρας του. Στη συνέχεια το 1990-1991, με τη μελέτη και την επίβλεψη των αρχιτεκτόνων Βάσως Τροβά και Νίκου Μπελαβίλα, το παλιό σύμπλεγμα αγροικίας και στρατιωτικής κατασκευής μεταμορφώθηκε σε μια σύγχρονη κατοικία, που αποτελεί το «καταφύγιο» του Νίκου Παρασκευόπουλου και των φίλων του.

Διαβάστε επίσης

200 χρόνια μετά, όπως και τότε…Λαθρεπιβάτης

Στο περίφημο Κτήμα Τομπάζη, η ιστορία δύο αιώνων ενώνεται με τις νοσταλγικές παιδικές αναμνήσεις, και εκείνο το μοναδικό, πανευρωπαϊκής φήμης πέτρινο λιοτρίβι ξαναζεί παλιές δόξες…...

Πόρος: Ένας τόπος που ευημερεί, σεβόμενος  το περιβάλλον και το παρελθόν τουΛαθρεπιβάτης

Μια ματιά στον Πόρο από έναν άνθρωπο που αγαπά το νησί, αλλά έχει και την απαραίτητη ευαισθησία και γνώση να αναδεικνύει τις νέες προκλήσεις και, όταν πρέπει, να χτυπάει και την κα...

Πρόσωπα μέσα από το ηφαίστειοΛαθρεπιβάτης

Η γνωστή γλύπτρια με την έντονη διεθνή παρουσία, σε έναν βιωματικό αναστοχασμό για τη σχέση της με την πέτρα της Αίγινας, που παίρνει στα χέρια της σχήμα και μορφή…   Γράφει η Βένι...

Τι κάνουμε τώρα; Μένουμε Πόρο!Λαθρεπιβάτης

Μια ιστορία που ξεκίνησε σε ένα πλοίο τον Σεπτέμβριο του 1999 και άλλαξε ριζικά τη ζωή δύο νέων ανθρώπων…   Γράφει η Χριστίνα Παπαδοπούλου-Μπερή   Οι επιβάτες με προορισμό τον Πόρο...

Η απλότητά του σε μαγεύει...Λαθρεπιβάτης

Ο Πόρος, το αρσενικό νησί που ερωτεύτηκε και που στα μάτια της οι εναλλαγές του ουρανού, της θάλασσας και του βουνού γεμίζουν την ψυχή της. Της Ματίνας Λεονταρίτση Σήμερα, μετά από...

Αίγινα, η δεύτερη πατρίδα μουΛαθρεπιβάτης

Μπήκε στη ζωή του από τα εφηβικά του χρόνια, και από τότε δεν έφυγε ποτέ από τον νου και την καρδιά του, μέχρι που ως συνταξιούχος πλέον αποφάσισε να ζήσει μόνιμα στο αγαπημένο του...